Förum vorar eigin leiðir.<br /> <br /> Lesist með raddbeytingu og dýpt skáldsins handan skuggaskerja. Skylningin má ekki skerða í skugga skögulhyggninnar einnar sanna. Leggið áherðslu á enda setningar, sjerhljóða. Annars eruð þið bara heimsk.
Já. Ja. Hjerna, HÆ!
Þið sem mig kennið.
Hundakofinn og allt þið vitið. Allt of dýrt!
Augun pírt.
Nú er allt svo árans skírt
Ylldið sýrgt.
Egóið ekki rýrt.
Korti mínu milljón Böggu
morkið undan okinu.
Sá jeg KB leyni köggu
fasta bít jeg með kokinu.
Laus er undan okinu. ... Uuuuuuu.. Munið eð leggja áherðslu á enda orðsins og punchfektni!
Glitnis Ensku snípsins snápar
sniðugir að hyrta menn,
úldnir heyglir glugga glápar
glöggir á að sigri senn,
lifi enn.
Hver skal segja soltnum hundi
soddan gera engir hjer,
kæfi undir brodd og brundi
braggð jeg hef í ermi mjer.
Enginn sjer.
Banka blyggður kveinka sjer,
bærast lauf í vindi
þurfalingur þykir mjer
þó svo betri en bindi.
Í svalli sindi.
Nú skal heldur betur haldið
heiðingjanna veislu í
hundi fremstur fer með spjaldið
fullur er og spyrnir í
Hvergi ský.
DIRRINDÍ...
hundi :)