Í Nairobi svo langan veg í burtu
er skólaskjól sem eign er ABC
þar saklaus börnin læra, lita og borða
með aðstoð agnar lítillar Böggu gjafar.

En nú er vandi á höndum fótum og mögum
vondir menn með fingur gikknum á
matur urinn kornið og vatnið ónýtt
hættuganga að lokuðum tómum sjoppum.

Best að hætta þessu.
Jeg "á" eina 8 ára dóttir þarna. Hún býr hjá móður sinni "á mínum aldri" og sækir skóla og fær mat fyrir mína aðstoð. Gegnum ABC barnahjálpina.
Nú er mjer spurn?
Ef jeg fer ekki bara og sæki mæðgurnar? Jeg meina. Mig vantar kjellu hvort eð er, og er jeg ekki bara vesæll ræfill, ef jeg kem þeim ekki út úr þessum hörmungum. Eða á jeg að halda áfram að gefa bara Böggur og láta aðra um hættuna og baráttuna?
Mjer er spurn.
Þar fyrir utan er að blossa upp borgara styrjöld og maturinn einginn. Hver er þá hjálpin?
Get jeg með hreina samvisku bara setið hjer, meðan mæðgurnar eru í lífshættu?
Og jeg sit hjerna einn og kaldur.
Já. Mjer er spurn.