Elskurnar mínar.
Jeg var á flakki um bæinn og varð svangur. Leið átti jeg um Mýrargötuna og ákvað að tími væri kominn á að prufa hamborgara á Hamborgarabúllu Tómasar.
Gaman var að koma þarna inn og finnast maður vera kominn 30 ár aftur í tímann. Slíkur var sjarminn yfir búllunni. Jeg vatt mjer að borðinu og bað um tilboð. 750 Böggur fyrir borgara, franskar og gos. Sló til og var spurður hvort jeg vildi kokteilsósu. 860 Böggur kostaði þetta og jeg settist við gluggan með Frjettablaðið og gluggaði í því aðeins.
Var mjer litið út um gluggann á eldri mann í frakka, með bolabít einn ófagrann í bandi. Mynnti kvekindið helst á svín að vexti. Feitur og kubbslegur skrattakollur.
Nafn mitt var kallað upp, hamborgarinn tilbúinn. Svo jeg stóð upp og móttók litla körfu með góðgætinu og settist við gluggann minn aftur.
Haganlega var honum pakkað inn í pappír og þegar góssið var opnað, leit borgarinn út eins og smettið á bolabítnum.
Góður var hann og frönskurnar algert æði. Kokteilsósan var ekki svo góð, enda bústaði hún verðið upp að nokkru.
Að snæðingi loknum gegg jeg út og þakkaði vel fyrir mig. Kom mjer fyrir í skjóli bak við ruslagáminn til að kveikja mjer í rettu, gekk svo að drossíu minni til að halda för minni um bæinn áfram.
Mæli með Hamborgarabúllunni. Flottur staður og sjerstaklega skemmtilega staðsettur.
Upp á vegg fyrir ofan bak dyrnar var miði sem á stóð, Ef það kviknar í þá farið þið hjerna út!

Góðar stundir.