Ég á það til að horfa á sjónvarp og hlusta á útvarp. Við þannig gjörning kemst maður vart hjá því að sjá og heyra auglýsingar. Þær eru nú ansi mismunandi. Einstaka auglýsing getur verið skemmtinleg, flestar eru þannig að þær trufla mann ekkert og maður tekur varla eftir þeim. Svo eru alltaf slattin af augýsingum á hverjum tíma sem eru alveg skelfilega ömurlegar. Um þessar mundir standa vel uppúr sem leiðinlegar sjónvarpsauglýsingar eru hinar virkilega hallærislegu Cow & Gate auglýsingar. Smákrakkar sem tala/hugsa með fullorðinsröddum. Eins og virkilega slæm íslensk útgáfa af Look who´s talking. Versta af þeim er sennilega barnið sem ætlar að verða pönkari. Þessi sem bjó þessa auglýsingu ætti að fara til geðlæknis með það sama.
Útvarpsauglýsingar geta líka verið ótrúlega misheppnaðar. Nú heyrir maður oft rödd sem er í senn hommaleg og frekar pervertísk spyrja mann hvort mann langi að vita leyndarmálið sitt..... Samhvæmt röddini gæti leyndarmálið allt eins verið, ég á sundurhöggvin lík í frystinum, eða ég er búinn að smyrja mig með marmelaði. Svona eitthvað sem mig langar ekki að vita.
Mér dettur nú ekki nein óþolandi blaðaauglýsing í hug, nema hver einasta frammboðsauglýsing Sjálfstæðisflokksins
Ég er einstaklega mikill áhugamaður um auglýsingar og get sagt að eftir mínu besta mati þá var hátindur íslenskrar auglýsingagerðar árið 2002.
En það er vissulega rétt að metnaðurinn er mjög misjafn í þessum geira. (Já og hæfileikarnir augljóslega.)
Ég vil benda á allar þær blaðaauglýsingar sem eiga að koma allt of miklum upplýsingum á framfæri. Þær auglýsingar eru svo smekkfullar af texta að enginn nennir að lesa þær. Það eru óþolandi balaðauglýsingar.