En ef við yrðum nú flutt öll sem eitt á Jótlandsheiðar í þetta skiptið, þá væri nú betra fyrir blessuð börnin að kunna dönsku.

Þeir fengu Galdra og vilja örugglega ekki fleiri eintök!

Af Galdra? Nei, skiljanlega ekki, en ég var nú ekki að tala um hann, heldur okkur hin.

Satan verður ekki sáttur ef tungumálið hans verður lagt niður.

Tala nú ekki um ef kennslan á námskeiðinu væri handónýt og þegar til kæmi að börnin þyrftu að nota kennsluna, sætum við bara uppi með sjórekin lík...jú þá held ég einmitt að sparnaðurinn ætti að liggja þar.

Ég myndi nú ekki dissa dönskukennsluna. Ég brá mér til Köbenhavn í haust og komst þá að því að ég gat talað dönsku. Og skildi meira að segja töluvert líka. Og svo til að toppa allt þá skildu danirnir mig. Núna eru u.þ.b. 30 ár síðan ég lærði dönsku í skóla, svo eitthvað hefur náð að sitja fast í hausnum á mér.
Nema...
...Satan sé að lauma þessari þekkingu í hausinn á mér til að undirbúa mig undir framhaldslífið.

Hef svipaða sögu að segja og Huxi, ég fór í fyrsta sinn til Danaveldis í hitteðfyrra og það kom mér á óvart hve vel mér gekk að tjá mig við Bauna.
En það eru nú bara rúm tuttugu ár síðan ég lærði dönsku í skóla.

Börn í dag eru fordekruð. Þau þurfa ekki helminginn af því sem þau fá. Það má alveg skera niður hjá þeim þó það sé ekki skorið niður af matnum þeirra.

Mikið er ég sammála sjálfum mér.

Krakkar þurfa hekldur ekki að ganga í merkjavörum, sem kosta marga tugi þúsunda.

Ég er hér sammála Huxa og Upprifni. Það er að vísu ekki langt síðan ég lærði dönsku, en ég hafði af því lítið gaman. Og kannski enn minna gagn, en ég fékk iðulega þær umsagnir dönskukennara að framburður minn væri of íslenzkulegur, o. a. í þ. áttina. Samt má geta þess að nútíma dönskukennslubækur eru ekki svo slæmar; það er fullt af efni í þeim afar hollt unglingum, svo sem þónokkur samfélagsfræði, ýmislegt um samskipti kynjanna, hvernig á að halda partý, og atriði úr ólífrænni kynfræðslu.
Seinna hef ég tekið mér bækur á nýnorsku í hönd, lesið notkunarleiðbeiningar á sænsku o.þ.h., og ég verð að játa að það hefði ég aldrei getað nema hafa lært dönsku.
Og svo eyddi ég einum degi einn í Kaupmannahöfn fyrir rúmu ári síðan (það var viku fyrir sk. bankahrun.) Þá virkaði það að sletta inn orðum úr sænsku, s.s. intje, jo, och, qva, og spracke, og þá svöruðu Danirnir bara á skiljanlegri dönsku. En danska er semsagt góður inngangur að sænsku og nýnorsku, það er það sem ég vildi sagt hafa.

Huxi og Upprifinn: Danirnir hefðu skilið ykkur betur ef þið hefðuð talað ensku. Var þessi upplifun ykkar virkilega þess viðri að halda úti mörg hundruð dönskukennurum í atvinnubótavinnu á krepputímum börnunum til armæðu og ama?
Blöndungur: Hvar hefur þú fundið noktunarleiðbeiningar sem eru bara á norðurlandamáli? Ég skal svara fyrir þig: hvergi.

Þessu félagsriti er ég ósammála með öllu. T.d. veit ég að það er vandamál innan stjórnslýslunnar að fá hæft fólk í diplómatísk störf sem snúast um samskipti við Norðurlönd af þeirri ástæðu einni að fólk sem talar og skilur dönsku, sænsku og norsku er illfinnanlegt á Íslandi. Sem auðvitað er áfellisdómur um skólana annars vegar og hins vegar árangur af áratuga bulláróðri þess efnis að norðurlandamál séu leiðinleg og tilgagnslaus. Samskipti við Danmörk eru og hafa alltaf verið mikil. Finnst okkur sjálfsagt og eðlilegt að þau fari öll fram á lélegri ensku?
Þessu til viðbótar verð ég að koma því á framfæri að ég er sannfærður um að stóra ógæfusporið sem varð til mikillar afturfarar í dönskukunnáttu Íslendinga var það reginklúður að að þýða og gefa úr Anders And á vondri íslensku. Gisp!

Ég er sammála Hlebba. Fyrir utan hvað danska er drepleiðinlegt mál þá vitum við að allir norðurlandabúar tala mjög góða ensku. Þegar betur fer að ára þá má taka upp aftur kennslu í norðurlandamálum og þá mæli ég frekar með norsku því hún er meira miðsvæðis í þessum málum. Danskan byggir á kokhljóðum og óskýrmælgi. Það er ekkert annað en hreint fábjánaleg röksemdarfærsla að við eigum að læra dönsku vegna fortíðar okkar. Einmitt vegna fortíðarinnar eigum við að henda dönskunni og taka upp norskuna frekar.

Ég bý nú með þennan óbjóð í eyrunum allan daginn og get sko sagt ykkur að það er eingöngu fyrir allra hörðustu sálir að taka ekki mein af því að hamra heilann með þessu helvítis hrognamáli daginn út og daginn inn.

Varðandi það að leggja niður kennsluna þá finnst mér lítið til þess koma, nú þegar ég er búinn að leggja á mig þá þrautagöngu að læra þetta þvaður. Nær væri að leggja niður dönsku í Danmörku. Restin kemur af sjálfu sér.

Froskur: Norðurlandamál eru hvorki leiðinleg né tilgangslaus. Hins vegar er tilgangslaust að kenna þau í skyldunámi á Íslandi og leiðinlegt fyrir flesta þá sem því þurfa að sæta.

Sjálfum þykir mér danska frábært tungumál og les mikið á því máli. Dönsku ætti áfram að kenna í Háskóla Íslands og sem valfrjálst þriðja mál í framhaldsskólum. En ekki í grunnskólum.

Mér líst vel á að leggja niður Dönskukensluna. En kattarmatur er mun ódýrari og næringarríkari en barnamatur. Þar er hægt að spara tölvert.

Ég er sammála hlewagastiR í þessu efni. Það er enda spurning hvort kennsla í dönsku sé kennsla í dönsku og spurning hvort danir meira að segja viti hvað danska er. Það er mismunandi danska á hverja 50 fermetra þarna í danaveldi.

Ekki er norskan betri, eigum við ekki bara að taka upp sænskukennslu? Svíar eru allavega með eitthverja staðlaða "málýsku" sem allir sameinast um að skilja og geta talað.

Svoskil ég ekkert í Enter að gera ekki íslenskar gæsalappir aðgengilegar í orðabelgjunum.

Regína: Íslenskar gæsalappir: ALT+0132 og ALT+0147

Frá mér fá jólinn fjóra anusa af fim mögulegum

Ég fór í þó nokkuð margar vinnuferðir til Færeyja og Noregs fyrir nokkrum árum.
Mér þótti hálf asnalegt að vera að tala alltaf ensku við alla, en það gekk miklu betur en með skóladönskunni.

Að fara að kenna dönsku eingöngu uppi í Háskólanum og svo sem þriðja valfrjálst tungumál í framhaldsskólum gefur henni sömu stöðu og þýzku. Sem merkir að sárafáir munu eiga eftir að geta lesið sér hana til gagns.
En hvað varðar lélega kunnáttu Íslendinga í skandinavísku (dönsku), þrátt fyrir miklar kvalir í grunnskóla, segir okkur bara eitt: Við verðum að herða á okkur og gera miklu betur. Byrja dönskukennslu í öðrum bekk, tala dönsku á sunnudögum við börnin, sýna norrænt barnaefni í morgunsjónvarpinu (með dönskum texta), flytja inn skandínavískt fólk til að spjalla við, og þýða internetið á dönsku. Fyrr tekst það ekki!

En efnislega vil ég benda á að afar margir Íslendingar sækja háskólanám til Norðurlandanna. Þar, (og í Þýzkalandi, eftir því sem ég veit bezt,) eru ekki innheimt sérstaklega há skólagjöld af Íslendingum. Það er nokkuð annað upp á teningnum í hinum enskumælandi löndum.
Ef allir þeir 3000 háskólanemar sem læra í útlöndum þyrftu að borga skólagjöld uppá um og yfir milljón á ári, þá yrðu það ekki minna en 3 milljarðar á ári. Mér er til efs að svo miklu fé sé varið í dönskukennsli hér á landi. Sem merkir að allt undir þeirri upphæð er hreinn sparnaður.

Satan talar dönsku.

Enda danskur.

Blöndungur: Þú nefnir réttilega að fjöldi Íslendinga sæki háskólanám í Þýskalandi. Það gengur bara vel þótt þýskan sé ekki skyldufag í barnadeildum.

Og um norræn mál og barnaefni og furðulegan imperíalisma skandínavista að Þegar maður horfir á gervihnattastöðvar á fjölvarpinu fær maður skandínavískar auglýsingar. Það er stílbrjótur. Þarna er manni kippt út úr eigin menningarheimi (hinum bandaríska) í einhvern annan og miklu meira framandi, heim sem maður á engin viðskipti við. Þetta er eins og auglysingar í íslensku sjónvarpi væru á grænlensku. Hlálegt.

Blönungur: DTU og margir aðrir Norðurlandaháskólar kenna á ensku. Ég þekki nokkra sem fóru í 1 árs skiptinám eða 2 ára framhaldsnám í Danmörku, fengu fínar einkunnir en kunnu lítið sem ekkert í málinu þegar þeir komu heim. Aðrir sögðust nánast ekkert hafa skilið þegar þeir komu, og þurftu að læra dönsku nánast upp á nýtt. Svíþjóð er svo með tungumálanámskeið í upphafi skólaárs, sem er eflaust á við fyrstu 2 árin í skóla hér.
Það háir mönnum semsagt lítið að kunna hana ekki, og hjálpar lítið að læra hana eins og hún er kennd í skólum.

Ég hef sjálfur alltaf getað notað þýskuna (lærði 4 ár, 16-19.ára) - en skil lítið í talaðri dönsku (lærði 7 ár, 11-17 ára). Þó hef ég lesið bækur á norsku því ég fann ekki enska/íslenska þýðingu (a.m.k. tvær 300+ síðna bækur) - svo að þessi 7 ár fóru ekki algjörlega í súginn.

Þýzka er viðurstyggileg. Ég lærði þetta ómál í tvö ár til þess eins að láta hía á mig er ég fór til Þýskulands. Danskan er svo sem ágæt til síns brúks; gott að vera mellufær í sem flestum tungumálum.

Hafiði heyrt hvað er klámútgáfan af æfintýrinu "Prinsessan á bauninni"... er hún ekki "Bauninn á prinsessunni"...

Ég skil ekki hví Hlégestur, eins málfróður og hann er, vill fyrst byrja að kenna dönsku í framhaldsskólum. Ef það á að kenna dönsku á annað borð er nauðsynlegt að hefja það strax í grunnskólum þegar börnin eru hvað móttækilegust.

Tungumálakennala eins og hún þekkist í skólum í dag er líka eintómt rugl. Þetta er eins og að kenna eingöngu bókleg ökunámskeið.

Mig grunar nú að hlégestuR "vilji" ekki fyrst byrja að kenna dönsku í framhaldsskólum. Hann er að koma með lausn ef nauðsynlegt er að spara peninga. Sýnist mér.

Mig grunar samt ennþá frekar að Hr. hlewagastiR sé aðallega að spila með okkur og fá okkur til að æsa okkur upp úr þakinu til þess eins að geta glott að öllu saman. Hann er nefnilega dáldið þannig...

Huxi? Ég? Og það á jólunum?

Hann verður nú að taka sig á ef hann ætlar að æsa mig upp. Það að leggja til lækkun vísitölu dönsku í heiminum myndi aldrei hafa neikvæð áhrif á mig.

Jeg vil dog i hvert fald mene at Jarme godt kan tale næsten helt perfekt dansk - men godtnok kun mens han er ret kraftig beruset.

Danska er af hinu illa, þá sérstaklega talmálið. Ég myndi ekki treysta minni grunnskólakunnáttu í Danmörku. Get nú samt nokkurnveginn lesið dönskuna.

Danska, er það eitthvað ofaná brauð?