Ţú lést eins Hannes á heiđskírum degi
og hagađir ţér eins og flón.
Ţú notađir, rćndir en nafngreindir eigi
náttúrubarniđ, hann Jón.
Hugverki stolinn á Steinagrímsfirđi
stynur nú Halldórsson.
Ađ veiđimađurinn veiddur yrđi
vissu menn fyrr enga von.
[Trúir ekki eigin augum] Ertu virkilega ađ vćna Enter um ađ hafa rćnt Hvítabjarnardápsdrápunni? Er ekki allt í lagi heima hjá ţér? Eđa er ég ađ misskilja eitthvađ? [Huxar stíft]
Huxi: Já ég var ađ vćna hann um ţađ! Ţađ var grín, sjáđu til. Ţađ var svo fráleitt ađ ţađ átti ađ vera fyndiđ. Nú hefur ţú neytt mig til ađ skýra brandarann út og ţar međ er hann ekki lengur fyndinn, hafi hann yfirleitt einhvern tímann veriđ ţađ. Grrrrr!
Ó! Ég fattađi ţađ ekki. Og nú lét ég ţig skýra út ţinn djók. Hćgđir, mađur!
Hćgđir gjörast. Alveg var ég međ á nótunum ađ ţetta vćri djók hjá ţér hlebbi. Huxi huxar stundum of mikiđ...