Svo var það það, sem Kveldúlfur sjálfur sagði meðan á þríhyrningi stóð með fyrrnefndri Kristínu og ónefndri annarri manneskju:
„Nú hef ég tekið tvær á kné, og Kristín er önnur þeirra. Það væri sosum ágætt ef hún hefði ekki það stórfurðulega blæti, að örvast við að troða bréfsnifsum upp í nefið á sér.“

það var nú gaman hjá honum rúnari vini okkar í haust þegar hann fékk hann sokka lánaðan til þess að fara í réttirnar
þar sem þetta var þó nokkur vegalengd skellti hann klárnum á brokk og naut útsýnisins af hverju holti og hverri hæð

Hún Sigríður, yngri systir mín á á.
Núna áðan sótti hún sér litla fötu og fór hérna út í heimkeyrsluna að reyna að tutla sér smá mjólk og leggja til heimilisins.

Óskaplega er ég orðin þreytt á fólki sem heldur að Grímur hafi gift sig í vondu veðri! Það var að vísu grenjandi rigning svo allt varð að klessu, en það var blankalogn!

Þegar ég var á Akranesi var eiginlega aflahæsti bátur Haraldur AK. Og heppni var með þeim líka þannig að kom aldrei neitt slýs fyrir hjá þeim.

Knús til afa þíns og þíns líka

Úff, ég er framlág eins og venjulega á morgnana, flestir myndu nú biðja bænirnar sínar með sömu líðan. En eg á enn betra meðal í frystihólfinu, og þegar ég er búin að fá mér af því verður upplitið heldur hvassara því mér batnar alveg strax.

Mér finnst það algerlega óþolandi að rauðeygir, siðlausir útrásarvíkingar skuli enn skara eld að sinni köku meðan fólk stendur í löngum röðum eftir matarölmusu hjá Mæðró.

Hann er svo töff. Ég ætla að verða alveg einsog hann.
Fyrir mér er hann fullkominn í alla staði.
Ég meina, hann er með áhorfendur sem svoleiðis bíða í röðum eftir að fá að berja hann augum.
Nú er bara að massa sig upp með hraði og hlaða á sig lóðunum og verða alveg einsog hann.

Ég er hrifin af fuglum og hef þá í búri ásamt leðurblöku sem mér áskotnaðist. Svo eru hér líka tvær álftir og þegar þær kvaka í kapp við tístið í fuglunum og flögrið í leðurblökunni, þá þykist ég bara sofa í þeirri von að helvítin róist eitthvað. En samt mun ég að sjálfsögðu vaka í gegnum þennan hávaða.

Ég var að ættleiða flækingskött, Nermali líklega til mikillar armæðu. En vel fer á með okkur, enda ekki slíkt skaðræðis kvikindi er fyrr var hér nefnt. Og ég trúi því að hún hafi leitað í skjól vegna magafyllis verðandi samstofna vera. En Dagfinnur kemur til með að skýra það nánar.

Tumi greyið á ekki sjö dagana sæla. Hann er rekinn á fætur upp úr klukkan fjögur á morgnanna til að líta eftir sauðfé fjarri allri mannabyggð. Til þess að reyna að gera lífið örlítið bærilegra flýr hann í ímyndaðan heim þar sem hann er einræðisherra með hrút sem sérlegan ráðunaut. Greinilegt að hann er alveg kominn á grensuna því hann er farinn að sjá hundinn sinn sem trúð og landslagið sýnist honum vera byggingar. Og til að toppa allt, þá er hann alveg að farast úr kvenmannsleysi.

Systir mín er ljóshærð með liðað hár, iðin stúlka og situr hjá lömbunum og spinnur ull. Hafið þið ekki séð hana? Ég átti einu sinni rosa flott dót en er búin að týna því, sem ég hef ekki brotið. Hún hefur oft sagt mér sögur og sagt er að hún sé engin nánös. Ég hnoðaði saman smá vísu um hana um daginn og hún gaf mér hörpudisk fyrir! Þegar hún á góða daga er hún glöð, en hún veit eins og allir aðrir að hreppstjórinn er óttalegur perri og tekur á sprett þegar hann læðist að.

Íslenzkir karlar láta sér ekki allt fyrir brjósti brenna. Þeir eru orðheppnir og fljótir til svars. Þegar þeim verður heitt í hamsi þá fara þeir úr að ofan og ef ekki vill betur til þá grafa þeir sig í fönn.
Reyndar eru karlmenn ekki nema tæpur helmingur íslenzku þjóðarinnar en þar sem þessir kjarnakarlar eta helzt samræmdan mat fornan, sem þeir síðan skola niður með mjólk, hafa þeir náð að stjórna landinu okkar farsællega.

Reyndu nú að sofa soldið í hausinn á þér unginn minn, hlustaðu á rigninguna bylja á skúrþakinu. Ég skal passa að enginn taki dótið þitt á meðan þú sefur, þó það sé bara gamalt drasl í skókassa. Það á að sofa á nóttinni, ekki vaka.

Ég sagði henni Stínu litlu að koma til mín eftir að hún hafði verið úti drykklanga stund. Enda ég búin að stija inni við prjónlesið og ylvolgt á höndunum. Þá er til siðs í minni sveit að bjóða fram báða lófa sína til að verma þeim sem úti hafa verið.