Flott félagsrit.

Já og þakka þér sömuleiðist fyrir góðan lestur.

Feikigóð lesning og takk fyrir að deila þessu með okkur.

,,Ekkert er jafneinmannalegt og einmann maður í jakkafötum" hljómar eins og setning úr ljóði eftir Einar Má.
Þetta gæti þó einnig verið heilt ljóð eftir hann, svona svipað eins og ljóðið hans sem ég man ekki hvað heitir en var svona:
,,Einhvernveginn finnst mér að allir skrifstofumenn hljóti að heita Snorri".
Er samt ekki alveg viss.

Og því er auðveldast að vera 'plebbi'.

Og svo hafa þessar reglur tilhneigingu til að breytast ef maður áttar sig á þeim, eða heldur sig hafa áttað sig á einni þeirra ...

Er ekki framhald?

Merkileg lesning.
Maður í jakkafötum hefur samt alltaf eitt framyfir hina.
Hann er betur klæddur.
Mundu að Djeims Bond er alltaf í jakkafötum, og hann er jú mun flottari en heimskir menntskælingar í hettupeysum.

Skítt með kerfið. Hæfævar Þarfa.

Þarfi minn, þú ert að finna "ÉG" sem er hið besta mál og gangi þér vel[knús]

Sérdeilis athyglisverð frásögn.

Jakkföt eru ofmetin, það kostar átök að fá hópinn til að samþykkja jogginggallann þegar það kemur að því að maður vill ekki vera í þessum jakkafötum. Svo saknar maður þeirra kannski stundum og þau ekki við höndina lengur.
[Dæsir mæðulega]

Takk fyrir söguna. Það er alveg viðeigandi að deila svona lífsreynslu hér.

Flott rit.

Ég hef aldrei verið hrifinn af jakkafötum, aðeins átt 3 svoleiðis held ég um ævina... mætti meira segja einu sinni í stuttermabol í fermingarveislu... enda stoppaði ég bara stutt.

Fötin skapa ekki manninn, maðurinn skapar föt.
Gott rit, ég vona að það sem er að brjótast um í þér nái að brjótast út á endanum...

Þetta var nú með því betra sem ég hef lesið hérna inni. Það er ekki auðvelt að bera sjálfan sig því smásálirnar þola það ekki. Gakktu bara í jakkafötum og skeindu þér á skoðunum fávitann min gamle ven!
Mig hefur sviðið það síðustu ár að hafa látið samfélagið og fjölskyldu stjörna því alltof mikið í hvaða persónuleika ég hef gengið.
Það er heiður að eiga þig sem vin!

P.s. þú ert samt hálviti og ég er miklu betur gefinn en þú!

Hahaha. Þarfi. Þessi setning er úr félagsriti eftir mig. Ég samdi ljóð sem þessi setning var í sjá:

http://baggalutur.is/gestapo/profile.php?mode=viewprofile&u=318& amp;n=6101

Hvað ritið varðar er það vel skrifað og vekur til umhugsunar. Margir verða utanveltu í samfélagi með svo strangar reglur.
En þú stendur þig kall!

P.S. Andþór, takk fyrir að líkja mér við Einar Má
[Ljómar upp]

Mjóg fallegt og frábært

Vá... ég mundi eftir þessari setningu, en mundi ekki hvaðan... flott Tigra...

... tek undir það sem Finngálkn segir á aðeins jakkafatalegri hátt...

Það er hægt að vera kynþokkafullur og dularfullur á sama tíma í jakkafötum. Gallabuxur og hettupeysa gera menn bara fyrirsjáanlega og hversdagslega.

Gaman að sjá hvað margir muna eftir þessu úr ljóðinu mínu.
[Roðnar óstjórnlega og ljómar upp um leið]

Ég ætlaði að segja það sama og Anna, um að fötin skapi ekki manninn heldur öfugt.
Annars verð ég að segja að ég kannast of mikið við frásögn þína, Þarfi minn. Hún gæti næstum verið orðrétt upp úr óútkominni ævisögu minni. [Glottir]

Mín kenning er sú að það taki mann allt lífið að fatta hver maður er og sætta sig við niðurstöðuna. Jah, allavega næstum allt lífið. Þeir sem ná níræðisaldri hafa góðan möguleika á að ná nokkrum árum í algerri sátt við sjálfan sig. En þá kemur það á móti, að það er ekki endastöðin sem er aðalmálið í þessu samhengi, heldur ferðalagið sjálft. Og eins og með öll ferðalög, þá er ekki sjálfgefið að maður fatti að njóta smáatriðanna fyrren eftirá.... [Sekkur í heimspekilegar pælingar]

Ég hef þann tendens að klæða mig oft í jakkaföt við hin ómerkilegustu tilefni, og er oft slétt sama um hvort fólk horfi á mig eða ekki í kjölfarið því, rétt eins og Hvæsi segir, er maður fyrir vikið aðeins betur klæddur og það er alltaf betra en að vera of óformlega klæddur. Þannig að ég hæfæva þig bara líka. Flott jakkaföt rúla!

Já Hvurslags og Þarfagreinir,ég fer oft í jakkaföt af ómerkilegustu tilefnum... Hef bara einhverja tilfinningu fyrir því að maður verði að vera með bindi..veit ekki af hverju..ég er eins og þið í þessu.

Ég er nottlega kynþokkafullur í hverju sem er. Líka hettupeysu og gallabuxum.

Frábær lesning og hverjum hollt að lesa. Ákveðin myndlíking spratt fram í huga mér við að lesa um jakkafötin. Myndlíkingin er sú að maður sem mætir í þeim er á skjön við alla, finnst hann vera kjáni en í raun er hann betri og virðulegri en allir hinir. Þetta fær maður óneitanlega á tilfinningu með höfundinn, að honum finnist hann vera kjánalegur en að í raun sé hér (sem við og vitum) snillingur á ferð. Haltu þínu striki kappi og laun erfiðisins held ég að verði ríkulegri en þú getur ímyndað þér.

Takk fyrir þennan pistilinn Þarfi. Það er skaði skólafélaga þinna að hafa verið á skjön við þig. Ekki öfugt, þó auðvitað sé maður alltaf manns gaman.

Gott rit. Allir eru einstakir. Sérstaklega sumir.

Noh. Ég hefði nú átt að muna að það var Tigra sem átti þessa línu. Þetta sýnir nú bara hvurslags gáfumannasamfélag þrífst hér. [Setur nefið upp í loft]

Annars þakka ég kærlega viðbrögðin - þau eru framar vonum.

Eitt annars um það sem Hexia segir - ég ætla rétt að vona að hún hafi ekki gengið mikið í jakkafötum sem krakki. [Glottir eins og fífl]

Jakkaföt eða ekki jakkaföt, þar er efinn... Þegar ég var ungur og ekki búinn að finna fjölina mína, þá var það heljarinnar mikið mál hvernig klæði maður valdi sér. Það er ekki fyrr en ég eltist að það rann upp fyrir mér að ég er ekki að skrýða mig einhverjum skrúða fyrir aðra, heldur sjálfan mig. Ef mér líður vel í eigin skinni þá líður mér einnig vel í þeim fötum sem ég vel til að hylja það sama skinn, sama hvað aðrir segja.
Og þú Þarfi, ert alveg einfær um að búa þér til þínar eigin reglur og þarft ekki, frekar en aðrir snillingar, að láta segja þér fyrir verkum. Hvorki í fatavali né öðru.

Nei Þarfi... enda sagði ég NÆSTUM orðrétt. [Glottir meira]

Takk fyrir meðdeilinguna.

Nú er ég einn af þeim sem er mjööööög spes. Ég mætti m.a. í jakkafötum í skóla þegar ég var 10 ára gamall og var alvel slétt sama þegar krakkarnir hlógu (og reyndar kennararnir líka). Mér fannst þetta flott og álit hinna skipti mig engu máli. Eftir á að hyggja var ég í skóla með mjög þröngsýnu og í sumum tilfellum slæmu fólki og það hefur ekkert breyzt í dag. Einn af strákunum sem hló hefur ítrekað verið staðinn að framhjáhaldi, annar er fjárglæframaður, annar kláraði ekki gagnfræðapróf, ein stelpan er lauslát drusla sem lætur vonda menn misnota sig og kennaraliðið er allt í sorglegri stöðu sem ég öfunda það ekki af.

Lærdómurinn er: Ekki láta þig neinu varða álit annarra á þér. Það eina sem raunverulega skiptir máli er að þú sért sáttur við sjálfan þig. Aðrir geta farið fjandans til.

,,alveg slétt sama" á að standa þarna...

Afar gott og áhugavert fjelagsrit. Sumt er kunnuglegt.

Vjer rákum augun í orð Huxa, þ.e. "Ef mér líður vel í eigin skinni þá líður mér einnig vel í þeim fötum sem ég vel til að hylja það sama skinn, sama hvað aðrir segja". Þetta tengist orðum Þarfa, "Líklega mun þar einna helst verða sagt frá viðleitni til að reyna að verða eins og 'allir aðrir'". Viðbrögð annarra geta nefnilega haft þarna mjög mikil áhrif og leitt af sjer allskyns 'heimatilbúnar' reglur þannig að það eru ekki bara 'utanaðkomandi' reglur sem valda vandræðum. Að lokum kemur svo sá tími að áðurnefndar 'heimatilbúnu' reglur eiga ekki lengur, við, t.d. vegna hærri aldurs eða breyttra aðstæðna. Þá getur hinsvegar verið alveg ótrúlega erfitt að mölbrjóta niður svona 'reglur' sem eru orðnar óþarfar og 'úreltar' en uppskeran er ríkuleg og hvetjandi. Óvissa um nákvæmlega hverskonar fyrirbæri þetta jeg er getur hinsvegar flækt málið.

Skemmtilegt annars að 'jakkafatatilvitnunin' skyldi vera komin frá Tigru. Oss fannst hún líka kunnugleg en datt ekki í hug að það hefði verið á Gestapóinu sem vjer sáum þetta - höfðum frekar á tilfinningunni að hún væri komin úr sk. 'virðulegum bókmenntum' e.þ.h. Tengingin í fjelagsritið sem Tigra birti var hinsvegar brengluð því Gestapóið 'skemmir' stundum svona nokkuð; fjarlægja þarf " amp;" svo þetta virki.

Þess ber svo að geta að vjer erum alltaf í grænum jakkafötum á Gestapó [Ljómar upp].

Þetta var nú meiri langlokan hjá oss, næstum því á við fjelagsrit [Klórar sjer í höfðinu].

Stórgott rit Þarfi - væri ég með hatt, tæki ég hann ofan.

Ég kannast við margt þarna, ófáum árunum hef ég eytt í að reyna að verða eins og allir aðrir, og þó ég sé orðin nokkuð sátt við sjálfa mig, þá læðist þetta samt sem áður að mér annað slagið. Þó, eins og þú segir, maður eigi ekki að bera slíka veikleika á torg. [glottir]

En þegar ég hugsa til baka (og merkilegt nokk þá var ég í slíkri íhugun mjög nýlega), þá eru allar stærstu og bestu ákvarðanirnar teknar í samræmi við reglur sem ég setti, og enginn annar. Í nokkur afdrífarík skipti ákvað ég að gefa skít í normið og gera það sem mér þótti réttast.

Í allri þessari fjárans ólukku sem lífið hefur verið - þá er ég hrikalega þakklát fyrir þessi skipti sem mér tókst að gera það sem mér var fyrir bestu.

Ég veit hins vegar ekki hvort eitthvað vit er í því sem ég segi.

Flott lýsing hjá Jóakim á skólafélögum sýnum. [Glottir]

Ég á engin jakkaföt.

Maðurinn er ekki frjáls fyrr en hann gefur skít í uppstrílað samskiptamynstur þeirra sem lítinn persónuleika hafa.

... og Queen of Norm biður að heilsa og segir að ekki skuli afneita norminu, heldur endurskilgreina það eftir hentugleika hverju sinni.

Gagnmerkt rit & góð umræða.

Jakkaföt eða ekki jakkaföt, það er efinn.

Fyrsta daginn minn í menntaskóla
mætti ég í svörtum jakkafötum.

Gretzky þú ert bara bráðgreindur 13 ára unglingur fyrst þú ert kominn í mentaskóla.

Skál vinur og Riddarakveðja.

Alltaf held ég áfram að finna gæðarit hérna - jakkaföt eða ekki, lífið er vestri og þú ert allt í senn: góður betri og bestri!!1