Mér finnst gott að maula ís,
mikið fínt og gaman.
Mamma er sko í mussu úr flís,
mikið er það gaman.
Er annars að pæla í því hvort þetta „sko“ eigi kannski ekkert heima þarna. Það er náttúrulega danska.
Þá er kjeps skriðinn yfir hundrað ára múrinn. Ekki seinna vænna að byrja að blogga.
Mig langar að byrja á því að ítreka það (til að fyrirbyggja allan misskilning (og rangtúlkanir (sumra))) að tíminn er eins og vatnið.
Heyr á endemi! Ég er margbúinn að þurfa að leiðrétta þetta með póstkassann. Bæði Halldór OG Steinn sjálfur hafa staðfest að ég hafi ekkert haft með þetta að gera! Mun ég nú ekki eyða frekari orðum í þennan uppskrúfaða montpriksspássérandi vindbelg og benda að lokum á, til að gæta samræmis, að sjálfum sér samkvæmur stafsetningardólgur hefði vitaskuld skrifað „abilsínið“ - svona í takt við aðra afbökunarsérvisku sína.
Þvílík ekkisens vonbrigði. Að láta þessa kotrosknu rauðbrystinga stela sigrinum, óverðskuldað, í framleingingu - hneyksli. Það held ég að ef hann Eiður okkar hefði enn verið í röðum blástakkanna hefði hann ekki látið þessa ófrýnilegu spóaleggi komast upp með viðlíka moðreyk...