Mér finnst gott ađ maula ís,
mikiđ fínt og gaman.
Mamma er sko í mussu úr flís,
mikiđ er ţađ gaman.
Er annars ađ pćla í ţví hvort ţetta „sko“ eigi kannski ekkert heima ţarna. Ţađ er náttúrulega danska.
Af hverju hefur ţetta aldrei hvarflađ ađ mér fyrr? Ţađ er miklu skemmtilegra ađ tagga á fallegt steinhús en ađ skćlast ţetta austur á Ţingvelli og mála ţennan mođerfokking mosa.
Í kröppum dansi kreppu
kárnar gaman Árna.
Vísdómsorđ hans virđist
varla skilja Darling.
Á feigđar fund er sendur
hinn frćkni lćknir dýra;
bónda Bandaríkja
biđur klökkur griđa.
Ekkert skil ég í honum Pésa mínum. Nú er ég í ţrígang búinn ađ reyna ađ adda honum sem vini – og alltaf dismissar hann mér. Furđulegur andskoti.