Orð upp

Ég fór einmitt til tannlæknis áðan.
Þarf auðvitað að hirða vel um kjaftinn.... en það hefur aldrei verið vont fyrir mig að fara til tannlæknis.
Ég hef aldrei fengið skemmd eða neitt verið að mínum tönnum þannig að ég hef enga slæma reynslu af þessu.

"SATISTAR"

Ha? Statistar?

Annars er ég í sömu stöðu og Tigra og hef bara ekki yfir neinu að kvarta.

Ég er nammi- og kókgrís.

Tannlæknirinn minn á Íslandi var sá allra slepju/perralegasti gaur í heiminum! Enda hef ég ekki farið til tannsa í gvuðmávita hvað mörg ár!
Næst þegar ég held að ég virkilega þufi þess er ég að spá í að fara til Póllands. Þeir eru ódýrir þar.

hehe, Tígra, bíddu bara! Ég fékk alfyrstu skemmmdina 20 ára og nú er mun meira plast en tennur í mínum munni. Mér finnst samt allt í lagi að fara - er alltaf ákaflega vel deyfð (og held Harrison Ford brosinu í marga daga á eftir) - það er aðallega buddunni sem svíður!

Ég hata tannpínu.

Ég mæli með því að fara til tannlæknis, annað hvort í Thailandi, eða austur-Evrópu. Rúmenía ku vera góð til þess arnar, enda jafnvel ódýrari en Pólland. Thailand er samt bezt.

Aldrei fengið skemd plús það að ég fæ alltaf dót, þannig að minn tannlæknir fær fimm stjörnur frá mér.

Eina vandamálið sem ég hef þegar að tannlæknum almennt kemur er það hversu dýrt það sé að fara til þeirra, sérstaklega ef það þarf eitthvað að laga.

Maður sem ég kannast við þarf að gera sér sérstaklega ferð hingað heim frá Ameríkunni því að þar fær maður bara ekki þjónustu nema maður sé tryggður í bak og fyrir, og það er hann nú ekki, innflytjandagarmurinn. Þannig að flugið heim og til baka plús auðvitað kostnaðurinn við tannþjónustuna hérna heima er víst minni en sá þarna úti.

Annars hef ég mínar sorgarsögur af tannlæknum að færa, þá er mér helst í minnum skiptið sem tannlækninum þótti skemmdin nógu lítil til þess að sleppa því að nota deyfingu. Það þarf vart að segja það, en ég var haldin all-verulegri tannlæknafóbíu í marga mánuði á eftir og var gráti nær þegar ég svo þurfti að mæta til hans aftur..

Ég hef þurft að fara mánaðarlega til tannréttingalæknis í meira en fjögur ár, aldrei gaman. Verst var samt að fara til feita og sveitta karlsins sem reif úr mér tvo endajaxla sem voru enn ekki komnir upp.
Ég mun alltaf hata tannlækna þegar ég er í stólnum hjá þeim, annars er þetta flest ágætt fólk held ég.

Ég held að menn hljóti að þurfa að vera ruglaði og pizz til að vinna við að vesenast í kjaftinum á fólki allan daginn...