Nú, eins og þið vitið fæst þá fæst ég við símsvörun í vinnunni minn og hef mér hlotnast sá heiður að tala við helstu meðlimi sósíalelítunar á Íslandi á starfstíma mínum, en ég verð að segja að ég er hreinlega með fiðrildi í maganum eftir það sem átti sér stað í gærkvöldi:

<Ring-Ring>
Rauðbjörn: ******, gott kvöld, get ég aðstoðað?
???????????: Já, ég hringi hérna úr leyninúmeri, þarftu ekki að fá símanúmer til þess að geta tekið niður pöntun?
Rauðbjörn: Jú, ég þarf þess.
???????????: Þá er kannski best að ég kynni mig, ég heiti Björgvin Halldórsson.
Rauðbjörn: <Andköf>Sami Björgvin Halldórsson og var valinn poppstjarna Íslands 1986?
Bjöggi: Já, og jafnvel enn í dag. En heyrðu, ég ætla að finna fyrir þig símanúmer sem ég get látið þig hafa, ég hringi aftur á eftir.
Rauðbjörn: Mætti ég samt spyrja þig að einu? Bara svona fyrir sjálfan mig.
Bjöggi: Já, endilega.
Rauðbjörn: Ég hef oft velt fyrir mér: Þegar þættir og bíómyndir eru kynntir á stöð 2 er það þá ekki röddin þín sem prýðir bakgrunninn.
Bjöggi: Jú mikið rétt. Það er ég.
Rauðbjörn: Vóóó... Það er eins og mig grunaði.
Bjöggi: Vertu blessaður.
Rauðbjörn: Já, gott kvöld.

Svona fór þetta í grófum dráttum. Hugsið ykkur bara, ég, starfsmaður í þjónustugeiranum með lúsatekjur gafst færi á að skiptast á orðum við poppstjörnu Íslands!

Svoleiðis gerist ekki á hverjum degi, ónei....