Hugsanlega er sú hugmynd okkur öllum kærust að hvorki við né nokkur annar geti hugsanlega(og þá meina ég einnig ,,mögulega'') breytt því sem þú ert að lesa núna án þess að þú myndir komast að því á skuggalega framandi máta sem gæti, en þyrfti ekki, að fela í sér bein kjarnorkumýslunnar úr sjónvarp- og útvarpinu.
Huga þarf að því að þetta raunveruleikaakkeri er ekkert nema framlenging á mínum eigin óáþreyfanlega exsistensíalíska hugsanamálrómi sem ég er að nota, í þessu tilfelli, til að varpa minni tilvist yfir á tilvist lesandans(þín, í þessu tilfelli).
Guð(og þá nota ég hugtakið lauslega) einn veit hvernig þessi skilaboð sem eru að berast þér í gegnum þetta málgagn á þessu augnablik hanga í samræmdri túlkun á milli okkar eða hvort það sé tilfellið yfir höfuð.
Hver sem er gæti haldið því fram að hafa átt hér hlut að máli enda er reynslan að baki þessara skrifa ekkert annað en endurvarp af reynslu höfundar(mín) sem er síðan enduvarp af öllum þeim óendanlegu reynslum sem enduvarpast fram og til baka í sí og æ á milli allra þeirra hversdagsþátta í lífi mínu, það sú handahófskennda uppröðun á atburðum sem myndar téða reynslu höfundar sem síðan myndaði þetta sem þú ert að lesa núna sem síðan myndaði enn aðra viðbót við reynsluheim lesandans(þinn) sem síðan varð hluti af þér.

M.ö.o. við eigum öll lítið korn af hvort öðru í ,,sálinni'' okkar og ég var að sanna það.

Góða nótt.