Mér finnst nú efnahagslífið alltaf fallegra í haustlitunum. Það er einhvern veginn myndrænna.
Hvað er svo glatt sem knattar kappar fráir,
er kætin skín á vonarhýrri brá?
Eins og á HM, leikjum skrýðast skjáir,
skýrist og glæðist hugarkætin þá.
Og meðan ei er glötuð heimsins glóra
og glæstar spyrnur lýðum veita spark,
þá er það víst, að blómin traustust tóra
í takkaskóm, sem geta skorað mark.
Ýmsir félagar og vinir úr útgeimi hafa haft samband við mig vegna yfirvofandi heimsendis, sem þeir hafa lesið um á Alnetinu.
Ég hef róað þá og sagt að í mesta lagi verði um mjög lítinn, staðbundinn heimsendi að ræða. Helst að astrófísísk spegilsamfélög Sviss á öðrum tilveru- og reyndarstigum þurfi að hafa áhyggjur.