Jæja. Þá er kallinn kominn á íslenska kúrinn.
Blóðmör, hamsatólg, harðfiskur með sméri og appelsín í öll mál.
Það verður spennandi að fara á vigtina um helgina.
Sko til, er ekki blessuð sólin farin að skína á Reykjavíkina mína. Allt hún elskar ljúfust stjarna. Gleði barna. Angan Vesturbæjar. En mikið lifandis, skelfing vona ég að helvítis Garðabæinn rigni niður í sumar...
Sko til. þetta góða kvæði er þá fundið.
Ertu dauður, elsku vin?
Æ, hvað það var gott.
Lokast þá þitt ljóta gin
og lævíst hverfur glott.
Oní holu hnígur brátt
hræ þitt, önd og sál.
Ég mun lyfta horni hátt
og hrópa glaður: Skál!