Nei þú hefur rangt fyrir þér! Það er leikfimi um leikfimi frá leikfimi til leikfimis! [Glottir eins og fífl]

Þetta er sjálfsagt málvenja sem hefur einfaldlega þróast í ranga átt, sumsé vitleysa sem varð að lokum rétt. Kannski talaði fólk fyrir nokkrum árum/áratugum um leikfimifatnað og athyglivert...
Annað svipað dæmi er að fólk fer utan til keppni en fer í keppnisferðalag.

Þróun máls er nefnilega ekki alltaf „rétt”, kannski eiga málfræðingar framtíðarinnar eftir að spyrja sig í forundran hvers vegna í ósköpunum talað sé um að leita af einhverju, þegar það er bæði málfræði- og merkingarlega rétt að segja leita að.

Börnin mín eru heppin að vera ekki til. Því ef þau væru til þá myndu þau líklega tala of vitlaust til að ég gæti þolað þau. Og þá myndi ég lemja þau.
Heppin eru þau.

Hvaðan kemur þetta a í ruslafata? Það kemur aldrei neitt a hvernig sem talað er um rusl.

Þetta rit er allrar athygli vert.

Ég segi yfirleitt "athyglivert" og "leikfimiföt". Annað særir viðkvæma máltilfinningu mína. Það sama gildir um orðasambandið "að fara erlendis". [Hryllir sig]

"Stuttbuxur" og "sniðugt"

Mér langar ekkert skrifa einhverja aukastafi. Mig hlakkar nú ekki svo til að skrifa alla hina.

Jarmi: Færðu ekki næga útrás við að berja á sampóum þínum hérna? Þú verður að halda áfram að brúka getnaðarvarnir...
Regína: Það er huxanlegt að rusl-a-fata stafi af því að þarna er um mörg rusl að ræða sem er safnað saman í eina fötu. Hér eru rusl, um rusl, frá ruslum, til rusla. [Þykist vísindalega huxandi]
Tina. Sem betur fer hef ég tekið eftir því að það eru ávallt nokkrir einstaklingar sem sleppa þessu skrambans essi. Það kemur mér ekki á óvart að þú skulir vera einn þeirra.
Texi: Ég skil ekki...

Getnaðarvarnir eru fyrir þá sem fá að ríða.

[Dæsir]

Útlit sumra er þeim næg getnaðarvörn.. [Starir huxi út í loftið]

Merkilegt að Fíflagangur skuli sýna einkenni tvennskonar þágufallssýki í ekki lengri athugasemd.

Ég hafði gaman AF þessu félagsriti, en til eru þeir sem hafa gaman að því.
[Fær hroll]

Ég held að rusl sé bara til í eintölu... án þess að ég þori að fara með það.

Álfelgur: Jamms. Eins og hveiti eða sykur. "Mörg hveiti" gengur ekki upp.

Eitt hveiti ekki heldur, nei einn sykur. Eitt rusl?

Fíflagangur er greinilega bæði með þágufallssýki og þolfallssótt.

Mér skilst að málfræðingar hafi sammælst um að flokka þolfallssótt sem einkenni þágufallssýki fremur er sjálfstæðan sjúkdóm.

Ruslbíll og ruslfata eru bara of asnaleg orð til að geta átt líf.

Regína: Svipað og eitt fólk. Sem ég veit fyrir víst að er bara eintöluorð. Þetta með að setja eitt og mörg fyrir framan orðin gildir ekki alltaf til að finna út töluna.

Það er til málfræðihugtak yfir þessi fyrirbæri: rusl, fólk, sykur og hveiti, allt þetta sem ekki er hægt að telja (málfræðilega) og ekki hægt að hafa í fleirtölu. Ég man bara ekki orðið í augnablikinu.
Þessi aukastafur (s í leikfimisfötum og a í ruslafata) er líka skilgreint hugtak í málfræðinni, ég man ekki heldur hvað það er kallað. Hugsanlega innskotshljóð.
Nú væri gaman ef Gimlé væri enn á meðal vor.

Ég geri svo ráð fyrir því að félagsritið, Af fáfræði sé næst. Það liggur einhvernveginn beinast við. {Kann ekki að glotta í félagsritum á macdrasli}

Ég hef lagt til að orðið fjöltala verði notað yfir þessi pirrandi fleirtölu-en-samt-eintölu orð eins og skæri og buxur.
Gæti verið að fólk, sykur, hveiti o.s.frv. séu magnorð?

Ótala. Þau eru óteljandi þessi orð.

Í einni vinnu sem ég stundaði notuðum við plöst. Það fannst mér gaman. <Ljómar upp>

Þessi gagnrýni er byggð á misskilningi. Stafurinn "s" í athyglisverður er tengihljóð við orðmyndun - ekki eignarfallsending.

Um þetta má lesa í málfarsbankanum:

http://www.ismal.hi.is/malfar/

og leita að orðinu athygli.

Misskilningur, minn rass. Mér þykir þetta asnalegt og fíflalegt og heimskulegt og neita að nota eitthvað ess sem kítti svo þessi tvö ágætu orð tolli saman. Ég er alveg sammála Önnu P. að þarna hefur málfræðin farið út af sporinu og út í móa.
Og hana nú.

Þetta hefur meira með framburð en málfræði að gera.

Isak á kærar þakkir inni hjá mér fyrir þennan fróðleik.

Sá lærir sem lifir.

SVO lærir sem lifir. Reyndu nú að læra þetta.

[Prumpar staðfastlega í átt að Tinu]

Ég segi það sem ég vil. Reyndu nú að læra það.

tómt kjaftæði hr. Huksi