Mylsnufan sendi:
„Heill ţér Mylsnudreifari, rödd móđurmálsins, verndara tungunnar. Mylsnufan horfđi á ambögunámuna Dans, dans, dans á laugardagskvöld. Ekki var ţađ mikil skemmtun. Réttast vćri ađ allir stjórnendurnir í Efstaleiti tćkju pokann sinn međ málfarsráđunautnum sem virđist algerlega heillum horfinn. Ţví heitir ţessi ţáttur Dans, dans, dans? Ţarna er í ţrígang klifađ á ömurlegri dönskuslettu, dans, sem er í besta falli grátleg tilraun til ađ alţjóđavćđa hiđ ÍSLENSKA orđ sem ÍSLENDINGAR á ÍSLANDI skilja og ţekkja; hrynskak. Ţátturinn á vitaskuld ađ heita Hrynskak, hrynskak, hrynskak. Eđa ef til vill Dansk, dansk, dansk?“
Já, ţađ vćri ef til vill ráđlegt, ţykir Mylsnudreifara, sem er allskostar ótengdur Mylsnufan ţví hann er alls ekki Mylsnudreifari sjálfur, heldur bláókunnugur mađur úti í bć.
Dćmigert. Enn og aftur verđur notaleg og sálhreinsandi menningarreisa til Glückstadt ađ víkja fyrir hugardeyfandi flatmögunarferđ í Barbaríiđ. Alltaf skulu ţessar kellingar ráđa för.
Almáttugur minn einasti. Tónleikar eftir korter og ég finn hvergi sólóostaskerann.