Til ömmu minnar á áttugastaogfimmta afmćlis degi.
Í fađmi ţínum fundiđ hef,
fagrar, bllíđar stundir.
Lásum frćđi, stökur, stef,
um stórar aldnar grundir.
Sögur margar sagđir mér,
samtöl áttum nokkur.
Um ţađ sem er í heimi hér,
hverfult gagnvart okkur.
Bođskap ţínum bezta ég,
börnum mínum kenni.
Ađ feta ţennan forna veg,
í fagra huga brenni.
Gullin öll er gafst ţú mér,
og gimsteinana fínu.
Allar stundir öll ţín kver,
eru í hjarta mínu.
Lítiđ endilega á hitt ljóđiđ mitt, Vanga mínum vćra straukst. Ég sendi ţessi tvö inn samtímis, ţađ lítur ţví útfyrir ađ ég hafi einungis sent inn eitt innlegg undir liđnum, Ný félagsrit.
Allir fá eitt félagsrit á listann. Svo mćlir ritstjórn.
Annars er ţeta ljómandi vel ort.
Jćja Grámann til hamingju međ ađ hafa ort rétt "eftir ţví sem ég best fć séđ" nokkuđ falleg kvćđi líka ţetta um hana mömmu ţína "]ungu stúlkuna eins og Vímus mundi segja."
Mjög fínn sálmur hjá ţér og ég óska ţér til hamingju međ ömmu ţína. Ömmur eru eitt ţađ bezta sem viđ eigum.