Ég átti yndislegar stundir núna síđazt liđnu Hvítasunnuhelgi norđur á Akureyri. Veđriđ var međ bezta móti, en ekki hafđi allan snjó tekiđ.
Heiđin skrúđa skjöldótt var,
skafla marga hýsti.
Kaldbaks hlíđar hvítar ţar,
Kári blés og gnýsti.
Súlur háar snćvi ţaktar,
seiđa margan drenginn.
Kerling eftir karli vaktar,
kanski var'ann enginn.
Ţađ er ţađ sem viđ munum kalla Eyjabakka eftir ađ ţeim verđur sökkt einhverntíma á nćstu árum.
Ef ţađ á sökkva Eyjabakka ţá krefst ég tafarlausrar brúarsmíđi milli Breiđholtsbrautar og Höfđabakka. [Blótar herfilega og rífur hár sitt]
Greinilega ekki kćri Offari. Enginn sem hefur notiđ sćlunar fyrir norđan gćti hugsađ sér ađ skrifa svona vitleisu.
Góđur Grámann. Vel skrifiđ. Skál!
Ţokkalegasta kvćđi. Ţú ert greinlega ađ sćkja í ţig veđriđ, Grámann minn.
Haltu ţví endilega áfram.