Rokland er skemmtileg bók :Ð

Frábært rit - sammála flestu...
held ég sé samt kannski aðeins of gömul til að þetta eigi allt við mig - gæti vel hugsað mér líf án sjónvarps - gfannst fimmtudagskvöldin í den - að ekki sé talað um júlí - alveg æði...

Það væri yndislegt að geta alltaf valið hvort maður fer og verslar eða veiðir sér til matar. Því miður þarf að spyrja feitan kall á skrifstofu um leyfi til þess. Ég sé mig þó alveg í anda með boga í skógum austur-evrópu, þar sem ég labba á milli gildranna minna. Mmmmmmm.

Það ættu auðvitað allir að grýta sjónvarpinu á haugana

Meiri fita, minna bragð, meiri sykur, fleiri kaloríur, minni orka, minni gæði!

Sér enga ástæðu til aðfara að breyta um lífstíl.

Ég er nú svo hamingjusamur að ég tel mig að verulugega litlu leyti tilheyra þessu lífsmunstri. Bylting mín gegn þessu lífmunstri var að hefja sjáfsnám í baggalútuleik.

Afi minn fæddist í torfkofa í sárri fátækt þar sem hann bjó með 10 systkinum sem mörg dóu áður en þau komust á fullorðinsár.
Ekki svo viss um að hann væri sammála þér.

Ég geng í hálftíma og eiði hálftíma í strætó og á sporvagni á leið í skóla þar sem ég geng með fólki sem ber sjálft ábyrgð á eigin námi og enginn getur bara mætt og flogið í gegnum námið án þess að reyna á sig.

Ég er með þér að fólk þurfi meiri alvöru.
Það á ekki að þurfa að tyggja fyrir fólk.

En skólan á ekki að brenna. Breyta já, brenna nei.
Annars getur fólk ekki lært almennilega af mistökum annara. Það er ekki til tími í lífi manneskjunar til að gera öll þessi mistök sjálft.

Ég hef ekki lært heima síðan ég man eftir mér, ég er ekki að tala um líkamlega áreynslu heldur andlega. Ég hjóla oft í skólann, úr laugardalnum niður í miðbæ, og það er einstaklingsákvörðun hvernig maður kemur sér á staðinn. Ég vil læra, ég hef ekkert á móti aga ef ég græði þá menntun á því. Mér finnst ekki rétt að ég geti farið í gegnum heilu menntakerfin á skammtímaminni og uppgerðargóðvild einni saman.

Ugla; hefur þú nokkurntíma spurt afa þinn hvernig honum fannst að búa í moldarhúsi? Lífið var kannski erfitt, en þýðir það að hann hafi verið óhamingjusamur?

Ég veit ekki. Mér finnst að fólk í nútímasamfélaginu yfirmáta vanþakklátt og efnishyggjan hefur blindað það fyrir verðmætum hluta sem hafa kannski ekki endilega verð.

Afa finnst moldarkofinn alveg geggjaður.
Býr þar enn!

HÚRRRRAAAAA!!!!!!!! Hef öldungis aldrey lesið eins góðan pistling hér á Gestapó. Djöööööööfull er jeg sammála þjer mín kæra. M-A-G-N-A-Ð-!

Námsefni hefur ekki orðið léttara fyrir utan minni ljóðautanbókarlærdóm (sem er slæmt). Það sem hefur breyst er uppfinningin tölva. Þá á ég við einkatölvuna (PC) sem og vasatölvuna.

Ef vasatölva, einkatölva og fylgifiskur hennar internetið yrðu fjarlægð úr lífi námsmannsins verður námið alveg jafn fyrirhafnarmikið og það var.

Ímyndið ykkur bölvað vesenið það hefur verið að skrifa svo mikið sem 10 blaðsíðna ritgerð með heimildum og neðanmálstilvísunum á ritvél. Ímyndið ykkur lífið með hugarreikningi og sínustöflum. Að ég tali nú ekki um stærri verkefni sem í dag eru leyst með Excel, að reikna eina talnarunu eða svo.

Afkastaaukning í námi hefur verið geigvænleg þó kannski efnisinnræting hafi ekki aukist í takt við tímasparnaðinn. Mig grunar að helsta fórnarlamb þessarar góðu þróunar sé þolinmæðin. Einnig má nefna leiðindi. Fólk með of mikinn tíma fyrir höndum og skort á ímyndunarafli til að nýta umframtíma lendir iðulega í gelgjulegum tilvistarkreppum.

Ég held að Hakuchi hafi lög að mæla. Verkfræðingar nútímans eru síst kunnáttuminni en fortíðar. Þeir hafa bara tölvur til að reikna þetta út, en þurfa ekki að rita allt á pappír.

Þó að ég viðurkenni fúslega að hafa margsinnis bölvað bók eða uppflettiriti fyrir að vera ekki búið Ctrl + F fídusi verð ég að segja að tilkoma tölvunnar er einnig hluti af þessari firringu. Þó að ég sé málabrautamanneskja út í gegn og ætti að þakka fyrir tilkomu reiknivélarinnar, fer það endalaust í taugarnar á mér hvað það er ekki ætlast til að maður skilji neitt. Það eru bara ákveðnar formúlur og tölvur, "afhverju?" spyr ég, en sú spurning vekur óhug í stærðfræðikennaranum.

Er þá ekki verið að gera lítið úr gáfum með því að gera þær aðgengilegri? Hvernig munum við fara að ef að tölvunnar nýtur ekki við af einhverri ástæðu?