Um hve gott er að fá sér kríu.
Undir berum himni lá ég í visnum haustgróðri og horfði upp í gegnum trjákrónur og gisna skýjahuluna. Þá sofnaði ég og var kominn aftur til Íslands og vaknaði ekki aftur fyrr en mamma kallaði á mig í kvöldmat.
Við borðuðum þögul en lokst gat ég ekki setið á mér að spyrja hana: Mamma, hefurðu sofið undir berum himni? Hún hrærði í skeiðinni í sveskjugrautnum, tók svo út úr sér stein og sagði: Hana, einn steinninn enn - fimm eitt fyrir mér.
Enn má ég kveljast af ósvöruðum spurningum. Hvar er faðir minn? Föðurland mitt! Hvar er móðurjörðin? Er ég getinn af himni við jörð?