Röddin hennar róar geð,
rósbleik kemur vorið með,
fyllir ilmi frosin beð,
og flest mun endurnýja.
Gleði mína glæðir hún,
grínið hennar léttir brún,
æðar minnir mjög á dún,
mýkt hennar og hlýja.
Dimman hopar darling því
dagsins fororð eru;
Ást mín logar æðum í,
eins og vír í peru.
Hvort sem úti skærast skín,
eða skíta er veður,
undurfagra ástin mín
endalaust mig gleður.
Morgunglöð og mittisgrönn
mig um hana dreyma læt
hrífandi og hrein og sönn -
hrikalega er'ún sæt.
(4 af 17)
Ekki að ég sé að finna að ljóðinu hjá þér Sjö. Velkominn aftur á Lútinn elsku vin...
Þökk (kyngir hori klökkur). Gott að maður skuli eiga sér samastað í tilverunni.
Og Jóakim, ég er sammála þér um íklípileika kvenna, það tel ég til kosta. Mittisgrannar konur eru sko afskaplega íklípilegar þar eð grenndin reiknast út frá aðliggjandi umfangi.
- Fæðing hér: 11/8/03 14:00
- Síðast á ferli: 6/4/13 19:49
- Innlegg: 49
Nokkru eftir fæðinguna fluttust mæðginin til Kanada. Þar lagði Sjöleitið stund á stjörnuhimininn, þverskurðarmyndir og kafarabúninga. Rannsóknir Sjöleitis þróuðust seinna út í geimbúningsfræði sem er undirgrein þjóðbúningafræða við Háskólann í Manítóba.