Kæra Dagbók.....

Í dag lenti ég svo aldeilis í því.

Í morgun þegar ég vaknaði þá var klósettið upptekið. Tilviljun? Ekki nóg með það, þegar ég var loks kominn upp í þennan skóla minn með þessum gulu eðalvögnum var kennarinn veikur. Kallin lét það ekki á sig fá og fór bara inní matsalinn og keypti sér eitt stykki svala. Þegar að borinu var komið þá ætlaði minn maður að opna svalann sinn en hvað haldið þið? Það var ekkert rör. Nú þurfti ég að leggja leið mína að þessu mötuneiti til að fá nýtt rör.

Dagurinn er ekki búinn, hvað haldiði að hafi skeð næst? Ætli bölvaður vinur minn hafi bara ekki gleymt líffræði bókinni sinni. Tja já huh bölvaður bjáninn.
Þegar heim var haldið tók maður gula eðalvagninn sem var seinn eingu þessu vant. Nei, hvað haldið þið? Ég fékk rifinn skiptimiða. Ég var náttúrlega miður mín yfir þessum atburði. Ég skeggræddi léttilega við þessa svokölluðu trukkalessu (heitir víst strætóbílstjóri) og hún lét mig fá nýjan, náttúrulega ekki með bros á vör.

Já þetta var nú meiri dagurinn.

Jahérna, jahérna