Kargur var að glugga í tvítugt ársrit sögufélax Borgarfjarðar fyrr í kveld.

Huxi er að erfðarbreyta gulrótum svo þær bragðist eins og súkkulaði.

Nermal er að bora í nefið á sér og klóra sér í hinum endanum... honum leiðist óskaplega... nema hvað þá fer hann bara og klappar Næturdrottningunni sinni og þá ætti honum að hætta að leiðast.

Ívar er að þvo upp eftir kvöldmatinn, hádegismatinn, morgunmatinn og eftirmiðdagskaffið í dag.

Vér gætum sem best trúað því, að Línbergur sæti í húsbóndastólnum, bölvandi veðrinu í sand og ösku.

Ætli Fergesji sé ekki að lesa Morgunblaðið frá 12. apríl 1964 í leit að stafsetningarvillum.

Günther Zimmermann hefur borist bréf, það er þykkt og mikið með vaxinsigli, örlítið tekið að gulna. Hann veltir því nú milli handanna og er örlítð óttasleginn við að opna það.

Madaman er að kynna sér teiknitækni þá er byggist á eins punkta perspektívi. Henni finnst það stórmerkilegt.

Grágrímur er að safna undirskriftum fyrir forsetaframmboð sitt

Nermal er að láta breyta sjer í e.k. múmíu.

Vladimir er að krútta sig upp fyrir kvöldið.‹Ljómar upp›

Barbie fylgist spennt með uppkrúttun Vladimirs í gegnum sérsmíðaðan sjónauka.

Fergesji grýtir, já bókstaflega grýtir teningum í allar áttir. Hann er eitthvað óstabíll blessaður.

Huxi er að spenna risa kettina sína fyrir léttavagn sem hann mun aka á um hina víðulendu Baggalútíu og veifa til fjöldans, til að fagna sigri sínum á tveim sexum þræðinum.

Hvernig sáuð þér svo fram í tímann? Hafið þér kannske tímavjelina enn undir höndum?

Madam er líklegast að láta sig dreyma um betri tíð í fortíð, nútíð og framtíð.
(Betri tíð er í hennar huga stráð virkum leikjum.)

Fergesji er að leita að inniskónum sínum.

Það upplýsist ekki að svo komnu máli. Fortíðin mun leiða það í ljós, einhverntíma í framtíðinni.

Garbo er að horfa á Löður... í þvottavélinni.

Huxi er að huxa hvar maðurinn sé.