Haglarinn virkar ekkert á þessi fræ, höglin eru jafnstór og síðan gaf Fræið mér bláan ópal.
‹Blótar herfilega og rífur hár sitt›
DÚDDI ! Heimsveldið á nóg af bláum Opal.
‹Opnar skáp í búrinu með 3 brettum af bláum Opal, sem og uppskriftinni að sömu vöru.›
‹Slær Dúdda utanundir með blautri tusku›
Vaknaðu drengur !
‹Stingur nokkrum pökkum í vasann›
‹Áttar sig á mistökum sínum› Fræið hefur beitt mig bellibrögðum! ‹Fyllist satanískri þörf til að rífa einhvern á hol›
‹Tekur eftir því að Útvarpstjórinn er að stela af heimsveldinu› AARRGG!!! ‹Tekur upp haglarann og skýtur salti í útvarpstjórann, hellir síðan olíu í sárin›
Hvar er Fræið?! ‹Lítur í kringum sig og froðufellir›
‹Fær sér ópal þar sem hann liggur á jörðinni›
Ég held ég hafi lent á fræinu.
‹Gefur Dúdda Opal, klappar honum á bakið og sest niður með drykk›
Æj, hann minnir svolítið á tazmaníuskollann svona reiður og sætur.
‹Sýpur á glasinu sínu›
‹Froðufellir enn meira og sparkar Útvarpstjóra af Fræinu› ‹Stappar á því›
‹Stendur síðan upp rólegur og þurrkar sér um munninn› Æ, hvar vorum við? Æ já, stimpla... ‹Nær í stimpilinn og sest aftur í hliðvarðarstólinn› Næsti!
...
‹Stimplar Billa›
...
‹Stekkur hæð sína›
Hoppa kátur inn um hliðið
við blasir Lúturinn.
Himneskt er allt liðið
og kakópotturinn.
Skáldaþræðir kalla
og ég verð að gegna þeim.
Ég veit ekki hvort eða hvernig
eða hvenær ég kemst heim.
xTxTxT
Þú ert einstaklega krúttlegur nýliði.
Ég fíla þig... sem er annað en mér finnst um flesta nýliða.
Ef einhver er vondur við þig (eins og oft vill gerast fyrir nýliða) þá skaltu bara klaga í mig og ég kem og ét þá.
Þú ert hér með undir mínum verndarvæng.
‹Grunar Tigru um aðild að þessum nýliða›
Hvar er busunin ?
Dúddi ertu að linast í þessu ? þarf ég alltaf að vera vondi kallinn ?
‹Labbar að fræinu og brókar það›
Jæja, togaðu svo hérna í puttann á mér.
‹Beinir vísifingri að fræinu›
Ég þekkti þetta fræ ekkert áður en það kom hérna inn.
Ef ég hefði þekkt það fyrir, hefði ég sjálfsagt busað það hvað mest sjálf.
Láttu það svo vera! Það er mitt!
‹Límir fingurna á Hvæsa við nefið á honum›
Sundlaugur, viltu ekki lofa mér að spíra allavega áður en þú hendir mér, það er aldrei að vita hvað sprettur úr frjóum jarðvegi.
Ég vissi ekkert um að þið ættuð nóg af Opal, ég bauð bara fyrir kurteisis sakir.
‹Hjúfrar sig upp að mjúkum feldi Tigru.›
‹Tekur riffilinn og miðar á hausinn á kvikindinu› Hvað heldur þú?
‹Starir inn um hlaupið›
Svo virðist sem ek hafi enn ei verið skotinn. En hvað veit ek....
Nei, ég held ég þurfi nú ekki að skjóta hundspottið. ‹Leggur riffilinn frá sér› Það ætti að vera nóg að vana hann. ‹Tekur upp geldingatólin›
Gott hjá þér, Dúddi minn. Láttu ekki þessi óbermi komast upp með neinn moðreyk.‹ Klappar fyrir Dúdda›
Ég held að við ættum að leyfa þessu fræi að spíra aðeins og sjá hvað gerist... það er að segja ef það hefur vit á að haga sér vel á meðan og sýnir sér eldri og virðulegri Gestapóum þá virðingu sem þeim ber. ‹Kinkar kolli til fræsins› Sýndu svo hvers þú ert megnugt, auminginn þinn...
Það er geymt en ekki gleymt sem þú sagðir um mig í Sandkassanum í dag.
Hvað var það minn kæri herra Sundlaugur? Mógaði ég þig?
Það hefur verið óviljaverk.