Auradallur aumingjans
eflaust núna tómur.
Búinn allur glys og glans
græðgisvæðining er nú stans.
Stansar Gestur tíma tvo
tekur skarpt í nefið,
lætur frúna þvottinn þvo
þusandi og tyggur skro
Skrotyggjandi skálkar tveir
skulfu, hristust, spýttu.
Höfuðvotir voru þeir
vinirnir, ég segi ei meir.
Meira gera tíu en tveir
tugur meir en átta.
Finntungur er mikið meir,
mærðarfullur sagði Geir.
Geirfugl eða gálkn
gandríðandi fló.
Tannhvalur með tálkn
takinn undir sló.
Geirfugl eða gálkn
gandríðandi fló.
Tannhvalur með tálkn
takinn undir sló.
Varla eru þetta stikluvik?
Sló á engjum Jökull Jarl
jafnan kunni réttu tökinn.
Í nesti hafði snittu snarl,
snöggur á lagið þessi karl.
Æ! Ég hélt ég væri á kveðist á.
Reyni aftur - og enda á karl til heiðurs Lappa.
Geirfuglinn er gæðasnarl
með guacamole-sósu
góður fyrir greifa og jarl
guðsmann, kóng og fjósakarl.
Karl einn skrítinn birtist brátt
bragi góða semur.
stamar mikið hefur hátt
hugsuður og segir fátt.
Fátt er það sem fælir menn
frá að tæla konur.
Meyjarbrjóstin mælir tvenn;
margur er við gælir enn.
Enn á ný og aftur hér
upp nú ríf ég skoltinn.
Stiklar svo í viku, ver,
veit ey hvernig þetta fer.
Ferfalt það er fjórfalt meir
fimmfallt mun það ýkja.
Sexfalt ei ég segi meir
sjöfallt - þetta er víst leir.
Leir er bölvað sköllans skro
skrítið karlinn telur.
Var að japla tíma tvo
tekur í nefið og kvað svo.
Svo ég þakka þetta má
þvílíkum hér dónum
aldrei aldrei aftur þá
inhvernveginn ganga má.
Má ég vinur dansa dátt
daginn fyrna langan.
Oft á tíðum gerist grátt
gamanið,ég hugsa fátt.
Fátt nú hugsa, flæða ei
frjóir þankar mínir.
Ekkert ljóða aflast hey
utan þetta vísugrey.
Vísugreyin eigra ein
út um breiðan lútinn.
Þau gefa frá sér gjamm og vein
gelta hátt og narta bein.
, ,
Beinið nagar kátur Karl
kroppar merginn sýgur.
Eftiréttur snittur snarl
snæðir þær líka Breskur jarl.