Feyki blautan fák ég sá
flakka milli kráa.
Leit ég þar á skjön og ská
Skabba vísnafráa.
Með belli- einn var brögðum dæmdur
bljúgur, hlýðinn Guðs vors þræll.
Vinur lítill víst nú tæmdur
- verður innan múra dæll.
Meira um Mund-guð.
Guðmundur er greddufól
giljar veikar konur
Kross hann á og kynlífstól
kinkí drottins sonur.
Eftirlaunafrumvarpið öllum virðist gleymt,
það eflaust verður ráðstjórninni dúsa
er þeir missa völdin; því eflaust verður reimt
er Ísland fer að greiða þeirra brúsa.
Þjófurinn samviskusamlega mætti
í sjálfboðavinnuna.
Reiddust samt margir er ribbaldinn grætti
Rauðakrosskvinnuna.
Sjá hér.
Allt var Georgs ógnarstríð
í því samandregið
þegar skóaskotahríð
skelfdi litla greyið.
Var því minnismerki reist
um Muntadhir al-Zaidi,
en þýjum ekkert á það leist,
sig undir brugðu fæti.
Þar leppstjórn Bússa lét því skjótt
listaverkið fela;
því sefur Goggi sætt og rótt
með sæta mjólk á pela.
Þó að húsið hálft sé nú
og hálfur bíll í sverði,
létt sú að mér læðist trú
að lyklum skilað verði.
Sjá frétt.
Til banka missti bé emm vaff
og býsna laglegt hús.
Dæmdur skal í dágott straff
og dettur þà í blús.
Álftnesingur eins og smurt
íbúð reif með krana
dragnaðist síðan dapur burt
með Dorrit og tvíburana.
Bankarnir láta nú hart mæta hörðu
með hausinn í sandinum bíllinn hans er.
Er furða þó húsið sé jafnað við jörðu?
Ég hefði mölvað það sama hjá mér.
Aðeins útvaldir fengu að sitja í kirkjuskipinu við þjóðhátíðarmessu í Dómkirkjunni.
Komið til mín, sagði Kristur,
og kærleikann þiggið.
Hvort sem þú rúnum ert ristur,
eða ríkur og dáður.
Í húsi míns föður þú heima
mátt herbergi kalla.
Og Guð minn mun aldrey þér gleyma,
þó gerist þú þjáður.
Er höfðinginn fékk það að heyra
hann helminginn skyldi,
og fannst að það vantaði fleira
og fljótt því við bætti:
Ef drottinn með heimsókn ég heiðra
hans hús ber að ryðja.
Í öndvegi um mig ég hreiðra,
að áliðnum slætti.
Eins og með Víagrað óvart það fannst, en þó öllum til gleði.
Þeim, sem að liggja af þunglyndi í beði,
þarf ekki að leiðast, og bót fá á geði.
Sjá frétt.
Glyðra hitti forljótt frík
fríkið pillur bruddi.
vildi pota í píkutík
pervert þessi og ruddi.
Dröslaði á hótel heim
- hertist mör í slátri -
ferlegt gerði frygðar-breim
frauku eigi kátri.
„Ég er“ sagði júffertan
„jómfrú dyggðum þrungin“
og kýldii Westur-vitskertan
Wíkinginn í punginn.
Um strætin þýtur flugufregn
um frost á barnavanga.
Með glotti labbar lítill þegn
Lúkas afturganga.
Til vansa nú Vestmannaeyjar:
Vonda þar fjöldinn stundar
glæpi, jafnt pæjur og peyjar
og pikköppaakandi hundar.
Jólum fylgja jólasveinar,
jörðu tekur ótt að hríma.
Jólum fylgja grenigreinar,
gnótt af nammi og Icesave-glíma.
Halelúja, guð heilagur --
lofaður sé Drottins niðji!
Hvernig endar Icesave-slagur?
Okkar málstað drottinn styðji.
Lífsbjörg gjalda' hænsni' á heiði,
hressa svangra manna lund.
Lítill var þeim gerður greiði,
gefið líf í klukkustund.
Ólafur þykist eiga bágt
ákvörðun vill ei taka.
Kraftajötnarnir kveinka sér
um karlhatur ýmsa saka.
Helgafellið hristist svo
hornsteinar landsins braka
meðan hin fánýtu fuglabjörg
á fésbókinni kvaka.