hér skal yrkja um fréttir dagsins, öll stílbrögđ leyfileg.
um múslimi mćlti hann orđinn
sem mátti ekki leggja á borđin
nú stríđi međ stćl
hann startar um hćl
brátt honum má kenna um morđin
Steiner beint í Steininn fór
starfinu ţó heldur
Markađurinn mega stór
og margur bútur seldur.
Pad er illt af pessu ad vita
pyrlur Gaeslu algert skran.
Bjarnason er best ad lita
bláann líkt og Superman.
Skikkju svo vid skellum á hann
skyld' ann ekki fljúga um álfur.
Björgunarrádherrann "Búpermann"
björgunarfluginu sinnir sjálfur.
"Bćkur hélt ég bezta kostinn",
bar hann viđ međ rjóđa kinn.
"En helst nú vil ég hafa í matinn
Handrit fćrđ međ blóđi á skinn".
Vínylplatan veitt mér hefur
Verulega góđar stundir
Ég gleđst er segir virtur vefur:
Hún vinnur á um ţessar mundir.
Svo ćtla ég ađ leyfa einni gamalli ađ fljóta međ...
Fyrirsögn í Fréttablađinu var, ţegar flćddi yfir Kárahnjúkastífluna:
"Vatn rauf skarđ í varnargarđinn".
En alla fréttina hefđi kannski mátt skrifa:
Vatn rauf skarđ í varnargarđ.
Vantađi sparđ á ţúfubarđ.
Ţétta jarđarvegginn varđ,
er villta, harđa jökla sarđ.
Arnbjörg býđur bćndum ţađ,
bara ađ vera hress.
Horniđ mjólkar mikiđ tađ,
Magna og sms.
Hrađfleyg eins og hnituđ ör
hittir hún í sérhvern mann.
Frétt er heilög, frjáls og snör
fréttin bođar sannleikann.
Á milli okkar sem flćkingsfugl
fer hún yfir, köld og ţreytt.
Frétt er lygi, fals og rugl
frétt er sosum ekki neitt.
Drukkinn Kínverji beit pandabjörn í dýragarđinum í Peking eftir ađ björninn réđst á hann. Mađurinn hafđi ţá áđur reynt ađ fađma dýriđ.
Kínverji á kendiríi,
kerlu sá í garđi.
fađma vild'á fylleríi,
frúin karlinn barđi.
Brunar stráksi bensínháki á
beint í ástarlífsins hjálparbúđ.
En glóđvolgur var gripinn, ástarţrá-
na geyma skal hann undir lćstri súđ.
Ósjálegur eldri Hommi
Úti í horni grćtur
Yfirgaf hann ćstur Nammi
Eftir Silvur Nćtur.
Látinn er nú Laden bin,
lífsÓsómakallinn.
En ţađ er víst í sjötta sinn
sem ađ hann telst fallinn.
Orđrómur um andlát mitt er uppspuni;
og örugglega ávani,
í eiturgulu pressunni.
Hugo Chavez er byrjađur ađ undirbúa jólakveđjurnar.
Í morgun fékk ég sent fyrsta uppkast af kveđjunni í Hvíta Húsiđ:
Andskotinn og amma hans,
upp á móđur fóru ţína.
Hún međ dildó, hann međ krans,
ţú hóruungadjöfulspína.
Hann frjóseminni fórnar senn
og fćr í stađinn háriđ.
En hvernig dömur krćkja í menn
sem kynlaust hafa táriđ?
Kaţólskir prestar í klandrinu lenda
ţó komist ei lengur í nćrbuxur drengja.
Aurinn er farinn og sóknarbörn senda
nú saksóknarkćru og prelátann flengja.
Miđnesheiđar mellurnar
margar núna gráta
Kunna ekki kellurnar
Krćkí farna dáta
Kúamjólkin könnuđ er,
krabbi er hennar straffiđ.
En bugumst ei, ţví bráđum fer
Brjóstamjólk í kaffiđ.
Komiđ er í ljós ađ í keppninni má pissa,
og klárlega ţá teigist úr ef skákmenn fara í ham.
En vand’er sumt ađ skilja, og vćru margir hissa,
ef vissi enginn hvort ađ keppnin hefđi fariđ fram.
Grípur um kviđ sér, leggst í fósturstellingu á jörđina og veltist um, emjandi af hlátri