Bóli í nú bifast visinn limur.
Stífnar upp og styrkist hratt --
stinnur, kátur, fimur.

Fimur hef eg fiskað upp úr vösum:
Seðlaveski' og silfurúr.
Sjaldan lent í brösum.

Brösum matinn bragðsterkann og góðan,
berum hann á borðið skjótt
svo Bína ekki sjóðann.

Sjóði ann og allvel kann að græða
allavega fengið fé,
firn þau vill ei ræða.

Ræða mín um rússnesk lán í kreppu
vakti enga eftirtekt
eða náði skeppu.

Skeppu korns gaf karlinn mér hann Haffi
svo ég gæti bakað brauð
og boðið þér í kaffi.

Kaffi hef ég kunnað vel að meta
einkum sé það aðeins skraut
með æði nógu að éta.

Éta vill ég væna sneið af hrúti
Borða hana af bestu lyst
Og Bergja vín af stúti

Stútungskvensa, Steingerður frá Krossi.
Ríður yfir Reyðarfjörð
á rauðu merarhrossi.

Hrossagaukur himinn okkar prýðir
Þýtur barði undan oft
Öllum þannig stríðir

Stríðir við að stíja okkur sundur
exið þitt, en ekki finnst
okkar leynifundur.

Leynifundi líkar mér að sækja.
Ef þú kemur inn með mér
þú engin verður hækja.

Hækjan mín er er hérna ef ég þarfnast
hennar þegar hölt ég geng,
hefur vel mér farnast.

Farnast vel hjá vinum mun þér góðum
Þrautum i þér vilja vel
og vegsama i ljóðum

Í fyrstu línu vikhendu skulu stuðlar vera í 1. eða 2. braglið og ætíð í þeim þriðja. Aldrei þar fyrir aftan.

Ef ljóð sem hvõtum lýsir skal nú gera
Ekki fyrir aftan þig
ætla ég að vera

Vera má að villur stundum geri
frakkur þær svo fjandi hress
fyrir ykkur beri

Beri karlinn bakkaði' út úr stæði.
Ef ég myndi þora það
þangað inn mér træði.