Virði lítils virðast mér,
virðar hér á þræði.
En þegar konu karlinn sér,
kílast eistun bæði.
Bæði ertu bur með der
og blik í augum
sem og lunkinn vísnaver
með vott af taugum.
Taugum þegar tognar á
trektur verður kallinn.
Í bundnu máli bullar þá,
svo blotnar af því skallinn.
Skallann á sér skella má
skunda smá á bari
sér má fá í sína tá
sá sem lá í vari.
Varann hef ég allan á
er ég leita svara.
Oft er þrautalending þá
að þegja. Af því bara.
Bara það að brúka kjaft,
bætir flestar stundir.
Fyrir gamlann fylliraft,
flakandi með undir.
Undir borði stendur stóll
stóll með fjórar lappir.
Á túninu er heljar hóll
að húsabaki klappir
Klapparstígur Kóngsbakki og Kirkjutorg,
Amtmannsstígur, Austurbrún,
Öldugrandi, Nótatún.
Nóatún en er biluð búð
með bretti full af vörum
nú trausti öllu er hún rúð (blístr.)
út er flutt á börum.
Börum hef ég bjargað títt
frá bráðu fjárhagstjóni.
Það er ekki alveg nýtt,
enda lassaróni.
Lassaróni er Dabbi dóni
drykkjurútur veslings grey.
Sá allra versti er finnst á fróni
fyrirlitinn af hverri mey.
Meyfróður margoft framdi
minnisstæð kvæðin hér.
Í tugum hann tónaljóð samdi;
sem Tólfti september.
September mun senn á ný
setjast hérna að
en janúar fær jólafrí
uns júlí fer í bað.
Baðast ég á jólunum
jafnvel hreinsa eyrun
Konur þá í kjólunum
kætast ásamt fleirum
Fleira er matur feitt en ket,
Foi Gras vil ég líka.
Franska osta mikils met
en má ei kaupa slíka.
Slíkarinn var sleginn
og slett úr klaufum var.
Upp var dári dreginn
sem djöflaðist um bar.
Bari vil ég alla á,
upp þeim flestum ljúka.
glasabotna gegnum sjá,
og góðar konur strjúka.
Strjúka vil ég strax á braut,
sturluð þjóðin orðin.
Allt er hér í einum graut,
iðkuð sálarmorðin.