Tærnar hef ég talið allar
tuttugu á fótum.
Eitthvað þó hér á mig hallar
alkóhóls af rótum.
róta má upp mörgum saur
mikið líka drekka
það má vita þreyttur gaur
að þær er gott að blekkja.
Blekkja þær með bleikum lit
og brosi sem að lokkar.
Út þá svífur allt þitt vit
og af þér fljúga sokkar.
Sokkana hún Petra prjónaði
prýðis góða og hlíja:
Á firðinum Lómur lónaði
og líka trillan Kríja.
Kríjan hefur komið, til að klekja eggjum sínum, hingað síðan þá sjóinn klauf vor eyjan blá.
Blá eru fjöllin í fjarska séð
firðir og eyjar líka.
Bjúgust verður trúin téð,
og traustið vonar ríka.
Ríkar eru raunirnar hjá Rómverjunum,
Berlusconi, ber að vonum,
bjargar aðeins fögrum konum.
Konum okkar, Íslendingar,
ætíð skulum klökkir þakka.
[Lof þær fái, hlotnist hringar.)
Hýslum vorra göfgu krakka.
Krakka máttu kóðann minn að krúnudjásnum,
þeim sem eru þarflaust glingur,
þjófur muntu teljast slyngur.
Slyngur er hann Billi bil,
bjartar vonir rætast´.
gaman er hann tekur tíl
þá turtildúfur kætast .
Kætast allir krakkar þá
Kertasníkir mætir.
Liggi honum lífið á
hann litlu börnin grætir.
Grætir alla góða menn
geðveikin í Hlebba
hangir títt á MSN
allsnakinn í vebba*.
*Vebbi: Web Camera
Vebban hans er virkilega
vinsæl heim að sækja.
Aukakrónur alla vega
í hann nær að krækja.
Krækjuberjagúllasgraut
góður er sá réttur.
Rækjukokteilsnúllunaut
næst á diskinn settur.
‹Glottir eins og fífl›
Settur uppá hausinn hattur
höfupprýði er það.
Og gögulagið frekar fattur
fallegt eða hvað?
Hvað er flott og hvað er ljótt?
hvað er nú að gerast?
Það er gott og það er sótt
um þjóðina að berast
Borist mér hefur sú harmafregn,
ég hefi því talsvert grátið,
að lífið það reyndist að lokum um megn
ljóðinu. Nú sé það látið.
Látið í askana skyr og skán
skárst var og hangikétið.
Rúmhillan var ekki smiðanna smán,
smurt brauð og kæfa og étið.