Fall er stundum fararheill
flestum þó til baga.
Efnahagur er er nú veill
en allt er hægt að laga.
Lagagildi laga þarf
að laga flesta daga.
En sérhver vitræn hugsun hvarf
úr heimi vorra laga
einhvern dag í október
árum fyrir tveimur.
Skelfing núna skrítinn er
skers vors lagaheimur.
Lagaheimur hefur gert
heldur margar smugur.
Eflaust verður aðhald hert
engar brotaglufur.
Brotaglufur margar má
mjög svo upp í troða,
Dæmalaus er þessi þrá
þurfa allar skoða.
Skoðunarkönnunin kom hér á óvart
kjörfylgi besta flokk reynist nú mest.
Fjórflokka mafían fannst komið nóg kvart
ferlega erfitt að temja þann hest.
Hestöflin í Hömmernum
helst til eru fá.
Er bruna þarf frá bömmernum
er best í Skoda að ná.
Náð ég hef í heita mey,
sem heldur opnu sínu gini,
því hún elskar ástarsprey
út úr mínum besta vini.
Vinum mörgum gæfan gefur
gleði sælu og blíðu hót.
En margt er það sem tíminn tefur,
traust eru vina og ættarmót
Ættarmótin mörg í ár
marga þarf að hitta.
Einn þar þykist eðalklár
er samt fyllibitta.
Fillibytta staulast niður stræti
staurfullur og talsvert illa haldinn.
Hann vill kvorki leiðindi né læti,
leiðist þegar geisar norðan kaldinn.
Norðankaldinn næðir ei,
nú er hlýtt í bænum.
Finn á vanga þýðan þey
þegar geng hjá sænum.
Særinn heillar dáðar drengi
dug og þor til góðra verka
Garpar hafsins lifa lengi
og lífsins sagan þeirra,merka.
Merkar sögur skyldu gjarnan gleymast
og gróa yfir löngu troðna vegi.
Og þeir sem ætla gorti öllu að geymast
geri ég mér vonir um að þegi.
Þegiðu einkvern tíman Guðni garpur,
gasprandi vildi ei kjaftinn leggja saman.
Á þingi var karlinn skratti skarpur
og skelfdi Grímsa það var ósköp gaman.
Gaman er á Grenivík
í góðu sumarveðri.
Fleyttar konur, flöskulík
og fjör í hlíðum neðri.
Neðrihæðin hálfkláruð
húsið verður magnað
Útklæðningin álbáruð
sem ekki getur þagnað.
Neðanbeltis nautnaþrá
nokkuð oft vill manninn hrjá.
Afmorsvísur, á við þrjá,
einn ég kveð við tölvuskjá.
Þögnin magnast, þráin vex.
Þá má vitja unaðslegs
hardkor-vebbkam-sæbersex
á síðum netsins, XXX.
Exin fellur, af fer haus í átján slögum.
Eftir tíu biskup bað
hvort brýna mætti axarblað.