Of seinn, helvítis djöfulsins.
Öllu verri eru þeir,
asnar fyrir sunnan.
Segja menn sem liggja´ í leir,
landsbyggðarpakkstunnan.
Drengur skarpur skoðar vel,
skilur ekkert samt.
Helmassaða hnakka tel,
á heavy steraskamt. Andskotans bull
Steraskammt er stórra högga milli,
stæltur kroppur vekur losta kvenna.
Þó að aðrir engrar njóti hylli,
ekki halda að það sé mér að kenna!
Kenna þarf þér klárlega,
klárum ekki neitt.
Vísur semur vandlega,
vel í orði skreytt.
Skreytt og breytt er bragarpuð
breitt sem rass á meri.
Reytt og feitt er stuðlastuð
steytt hef ég á skeri.
Skeri reyni skútu frá,
skilja hana bjargi.
Aldan slær af afli blá,
afsakið ég gargi!
Gargar hænan gaman er
graður haninn kemur.
Upp á hólinn falskur fer
og fótum saman lemur .
Lemur fremur fróman mann
fyrr í kyrran búkinn
en liggur og þiggur þann,
þinn, ei minn, kinnhestinn.
(jeminn...)
Kinnhestur er kappa ei
kærkominn á vangann.
Rýkur upp og gargar: Grey!
Grasasni! Sjá krangann!
Krangann, er það kannski háls?,
kannast vart við orðið.
Orðaforði minn til máls,
mikið fátækt borðið.
Borð & stólar; bréf & kort;
bygging, virki; sund & port;
tala, hnappur; tegund, sort;
tálsýn, blekking; raup & gort.
Gortað Jóna getur tanz
gleðikveikur andskotans.
Þykir hegðun þessa manns
þokkalegur línudans.
Línu dansinn ljúfur er
lætur vel að minni.
þarna einhver fantur fer
fljóthuga að sinni.
Sinnisveikir sýnist mér
seilist eftir völdum.
Furðu úldið flaut þar smér
fyrir luktum tjöldum.
Tjöldinn fallinn trosnuð mjög
tætt og sundur rifinn
Í ljórann vantar fals og fög
er fúinn og illa þrifinn
Þrifinn er ég þægilegur,
þvílíkt næs og stilltur.
Eiginlega æðislegur,
efnilegur piltur. Glottir
Piltur einn, kenndur við pöru,
um páskana hnuplaði þvöru,
en var fundinn í fjöru,
með fiðri & tjöru,
& snarlega hengdur í snöru.
Snöruna ég sníðaði
snotra til að hanga
Smávegis ég smíðaði
í smiðju margra fanga.
Fangaði ég fagra snót
föngulega er talinn rík.
Hér ég geri braga bót
búsett frú í Reykjavík.