Grænar bæði og grónar hef ég götur farið,
finnst þá best að finna svarið.
Svarið kom sem köld og daunill keytugusa.
Hætt var þá um heimsku að þusa.
Þusa menn í Þistilfirði um þvottaplöggin,
hvort vel hún hreinsi vodkalöggin.
Vodka löggin var mér boðinn vinur minn.
en koma mátti eg eigi inn.
Innikisur aldrey vilja úti vera,
hangsa bara og hrúta skera.
Skorið herör hefur þú gegn heróíni.
En styður brugg á brennivíni.
Brennivínið boðnarmjöðinn betri gerir,
skilja þetta skáldaherir.
Herir Pútíns hafa þurft að hörfa mikið
Falla Rússar fyrir vikið.
Vikið hefur vísdómur og vonarglætan,
fæstir þekkja manninn mætan.
Mætur hef ég mönnum á sem mikið yrkja.
Vil ég þá með vísum styrkja.
Styrkja vil ég stöðu þess sem stráka herðir,
menn þá lifna mikilsverðir.
Mikilsverður maður þótti mér ég vera.
Þú ekkert vildir úr því gera.
Gera vil ég glæsikvæðin gulli hlaðin,
það bunar frá mér bull í staðinn.
Staðinn var að verki er ég var að stela.
Þú gerðir þessa gildru véla.
Véla ég um verðin sem að váleg geta
fært mér það sem flestir meta.
Meta kunnir merginn þú og matinn feita.
Ekki þarf ég það að skreyta.
Skreyta má ég skemmtilega skírnarfontinn,
af því verð svo alltaf montinn.
Montinn geng ég mína leið þó margur hlæi:
"Oj þú líkist úldnu hræi"