Góð vísa, Heimsk. froskur, f. utan að 1. lína innih. tvo lágkveðustuðla.
Ég man, er mér sagt var að alveg ljóst væri að Grýla upp gæfist á rólunum.
Svo gekk þessi frásögn sem eldur í sinu, uns hápunkti náði í skólunum.
En varla er liðin sú stund að við óttumst svo ægilegt trýnið, (með bólunum),
því ennþá er Grýla á ferð og á sveimi - og það meira' að segja á jólunum.
Er 88 atkvæði ekki e.k. met? Flissar eins og fífl
Jólunum mínum í janúar tapaði viljandi,
jókst af því mæða og leiði og sút uns að birta tók.
Núna ég myrkrið upp lýsi með ljósunum yljandi,
og leita svo uppi allt skrautið sem fyrrum mér gleði jók.
Í barningi græt ég og gleðst yfir hamingju geðprúðra snjámanna
sem hanga í kuldanum króknandi alsælir kviknaktir alls staðar
þeir þurfa ei hita og hlusta á glamrið í helkulda blátanna
hafa þeir trompin í hendi sér skjálfandi hjartfólgnir falsspaðar.
Góð vísa, Heimsk. froskur, f. utan að 1. lína innih. tvo lágkveðustuðla.
Ég man, er mér sagt var að alveg ljóst væri að Grýla upp gæfist á rólunum.
Svo gekk þessi frásögn sem eldur í sinu, uns hápunkti náði í skólunum.
En varla er liðin sú stund að við óttumst svo ægilegt trýnið, (með bólunum),
því ennþá er Grýla á ferð og á sveimi - og það meira' að segja á jólunum.
Er 88 atkvæði ekki e.k. met? Flissar eins og fífl
Telurðu áherslulaua forliði með?
Góð vísa, Heimsk. froskur, f. utan að 1. lína innih. tvo lágkveðustuðla.
Ég man, er mér sagt var að alveg ljóst væri að Grýla upp gæfist á rólunum.
Svo gekk þessi frásögn sem eldur í sinu, uns hápunkti náði í skólunum.
En varla er liðin sú stund að við óttumst svo ægilegt trýnið, (með bólunum),
því ennþá er Grýla á ferð og á sveimi - og það meira' að segja á jólunum.
Er 88 atkvæði ekki e.k. met? Flissar eins og fífl
Telurðu áherslulaua forliði með?
Já, sem og alla hina áherslulausu liðina. Ef það er ekki venjan er ég tilbúinn til að lækka töluna í 84. Og ekki atkvæði neðar!
Pó á allavega metið þar til einhver annar sannar annað... Réttir Pó Langlínubikarinn xT
Stuttlínuvísu ég stafa nú vandlega stynjandi graður
Veit stundum ekki hvort ámælisvert sé það andskotans blaður
Hika um stund og svo hoppa ég djöfulsins helvíti glaður
Síðan ég læt að því liggja að nú sé ég langlínumaður.
Tekur við Langlínubikarnum xT og hampar honum með offorsi, afskaplega kátur og stoltur
Langlínubikar er langbestu verðlaun í heiminum.
Logandi æðislegt, frábært, nú fer allt úr böndunum!
Jafnvel þótt leitirðu víðar - í gervöllum geiminum -
gerist ei neitt betra' en það sem ég hef nú í höndunum.
Stormar inná sviðið & reynir að jafna metin
Jú, metin – þau falla, sem loftvog í stormi, ef metnaðargirnin er ríkjandi,
& mettaðir þenjast út kviðlingabálkarnir, lengdina gegndarlaust ýkjandi;
þá stækka í sífellu vísurnar, smáorð & atkvæði endalaust sníkjandi,
en inntaksins boðskapur smámsaman þynnist – & fjarar að lokum út, víkjandi.
Víkjandi lánin, þau tapast nú bráðlega í bönkunum.
og bærilega þeim tókst jú að setj´okkur hausinn á.
En Davíð situr áfram, þungur í þönkunum,
þarflaus með öllu, með vit á við kollótta gamalá.
Finnist þér jafnan í lífinu þú vera þvingaður,
þjakaður, kvíðinn & nojaður, umkringdur fjandsmönnum;
þá bjóddu þig fram, já, í borgarstjórn eða sem þingmaður
& bíddu svo færis að hefna þín – á öllum landsmönnum.
Fimm árum síðar - ég fegin má svara með leirhnoði
fyrirtakstillögu skáldsins sem bægir frá sorginni.
Nú hugsa til Gnarrsins sem hugprúður tók þessu tilboði
og tókst bara vel - gagnvart sjálfstæðismönnum í borginni.
Borginni þyrfti að bjarga frá stjórnmálamönnunum,
burtu þá reka, og slíta frá fjármálabokkunum.
Ákvarðanirnar svo tökum með hvers konar könnunum,
komum við þar með í lag því sem misfórst hjá flokkunum.