Hér fann ég þráð sem má aldregi eyðast að böðlunum,
hann orsakar líklega megnið af skáldskaparpínunni.
Mig langar í fróðleik um hvar á að stilla upp stuðlunum
þó stafurinn hreyki sér fremstur í öftustu línunni.
Eftirfarandi stuðlasetningarmynstur eru að mínuviti augljóslega í lagi:
S - - / - - - / S - - / - - - / - - -
- - - / - - - / S - - / S - - / - - -
- - - / - - - / S - - / - - - / S - -
- - - / - - - / - - - / S - - / S - -
________________________________________________________________________
Einnig getur hugsast að notast mætti við eftirfarandi, þó ég mæli varla með því
(nema ómissandi merking beinlínis krefjist þess) :
- - - / S - - / S - - / - - - / - - -
________________________________________________________________________
Ef línulengdin færi svo uppí sex eða fleiri bragliði þarf að fara varlega, hugsa sig vel um & hlusta vandlega eftir hljóðfallinu.
Undir slíkum kringumstæðum mætti t.d. líklega færa rök fyrir möguleikum á borði við þennan :
S - - / - - - / - - - / - - - / S - - / - - -
Þríliðavísur eru stuðlalega í engu frábrugðnar tvíliðavísum.
Á Heimskringlusvæðinu er eftirfarandi:
Reyndar er auðvelt að stuðla fimm bragliða ljóðlínur rétt ef farið er eftir eftirfarandi reglu: Ef ekki er stuðull í þriðja braglið verða stuðlarnir að vera í fjórða og fimmta braglið. Í ljóðlínum með fjórum bragliðum er reglan enn einfaldari.Stuðull skal vera í þriðja braglið. Þá er rétt stuðlað.
Sjá hér
Þar er ekki fjallað um sex-liða vísur, það ég sé, og tek því undir með ZNÓJ.
Eftir því sem ég best veit eiga alltaf að vera 3 stuðlar í hverri sex-liðalínu.
Svipað og í fyrri línu afhendingar, þá? Og svo bara einn höfuðstafur á móti, er það ekki?
Sex-liða línur eru bara einar um sína ljóðstafi, líkt og í afhendum, þar sem seinni línan hefur síðan tvo stuðla. Hexametur (hetjulag) samanstanda t.a.m. af sexliðalínum, tveimur eða fleiri, þar sem hver lína inniheldur þrjá stuðla.
Já, eins og Húmbaba fór að gera í vor fyrir lokun.
Akkúrat
Þráður vikunnar.... um að gera að hamra járnið meðan það er heitt...
Yrkið nú meira og eflum hér langlínuþræði
albest er forskriftin herramanns Natans og Kó.
Sígillt og allnokkuð frjótt er það forskriftarsæði
fylgið því ótrautt þá kemst allt í stóíska ró.
Þetta er furðulega óvinsæll þráður.
mætti henda inn vondri vísu, veðraðri, í ljóðakrísu
sem reyndar lopann tyrfinn teygir teygðan ennþá meir?
engin meining, engin saga, ekkert til að kæta Braga
eflaust mætti ljóðið laga: laga og henda þessum leir,
þessa hluti þyrfti að gera - þennan draga ekki leir
______________________ aðeins það og ekkert meir
Í efna-menn gef ég nú dauðann og djöfulinn hlandbrunninn,
dópmangarana skal fangelsa, henda svo lyklinum.
Og spíttbátagæja sem læðast með dóp inn á landgrunninn
leggjum í bönd, rúllum upp, og svo kveikjum í hnyklinum.
Z. Natan fær bestu þakkir frá mér fyrir að láta þennan stórgóða þráð (og dásamlega upphafsvísu) dúkka upp, sem og vel heppnaðar stökur hinna skáldanna. Fimmfaldir þríliðir er einnig hin besta bragarskemmtun.
Í Kína finnst vart nokkur hræða í stórblokkahverfinu
og hrísgrjónaskálin er dýrari en glóandi gimsteinar.
Oft sig er erfitt að fóta í fjölflokkakerfinu
og flugeldanýársinssýningaratburður finnst ei þar.
Ég setti í gær hér inn fróma og einlæga fyrirspurn.
Finnst mér nú aldeilis gaman að sjá þessi viðbrögð hér.
Þráðurinn núna er settur upp sérlega efst á turn.
Z. Natan Ó. Jónatanz þakka vil fyrir að svara mér.
Einn félagi minn lenti í heldur merkilegri lífsreynslu nýlega og orti ég þá þannig í orðastað þess ágæta manns. Roðnar óstjórnlega og borar annarri stórutánni ofan í gólfið
ég rak eitt sinn lókinn í láfu í bóli vel viljandi
og lemstraðan tók ég út þónokkrum mínútum síðar
en skildi ég þvínæst að þetta var Kalli mér yljandi
og þá fyrst ég mundi að láfurnar eru víst víðar
Mikið er gaman að yrkja í langlínum, makalaust alveg
(margt þó ég hefði nú raunar við tíma minn betra að gera;
helgað mig rannsóknum, farið í líkamsrækt, keyrt yfir Kjalveg
ég klárlega gæti, & afrekað margt – en ég læt það samt vera).
Er hljómfögur orðin frá afkimum ljósvakans berast
og einlægur segir mér kynnirinn frómur frá því
að í landinu öllu sé andskotans ekkert að gerast
ég opna mér bokku og tek mér frá heiminum frí.
Klórar sér í höfðinu
Þó vísan sé steypa(og varla nothæf til malbikunar)
ég verð bara að segja ykkur frá þessu, næstum því hvíslandi;
Hve kjarnyrtur sé þessi kveðskaparþráður vikunnar
ég kveðju vil senda til ykkar þar heima á Íslandi.
Að yrkja í langlokum tæpast er tungunni bjóðandi
því tennurnar þvælast í vegi við blessaðan lesturinn
af óþolinmæði ég enda -og reiði- bandsjóðandi
og efalaust gerð'etta betur þeir Texi og hesturinn.