Norsarar sýna núna The Eagle Has Landed. Hreint ekki amlegt að hafa Donald Sutherland og Michael Caine í sömu mynd.
Ég var að enda við að horfa á Amazon women on the moon.
Ég ætla að fara að sofna yfir Pirates of the Carabien eins og venjulega...
merkilegt nokk hef ég aldrei séð þessar myndir til enda því ég sofna... alltaf.
Ég var að enda við að horfa á Amazon women on the moon.
Maður þyrfti að sjá það aftur við tækifæri.
Annars var myndin að klárast. Í kreditlistanum kom fram að Robert Duvall er líka í henni. Ég þekkti hann hins vegar ekki þar sem hann er ungur, og með lepp fyrir auga.
Einnig sá ég annað kunnuglegt nafn - Donald Pleasance, sem leikur Heinrich Himmler. Hann er auðvitað þekktastur fyrir að hafa leikið annað illmenni, Ernst Stavro Blofeld, í einni Bondmyndinni.
Upphafsatriðið í Amazon Women On The Moon með Arsenio Hall er tímalaus snilld. Önnur góð mynd í svipuðum dúr, eða svona rugl-sketsaræma er t.d. The Groove Tube, sem er kannski frekar sjladgæf, en skemmtileg er hún og kannski búta úr henni að finna inn á You Tube, annað væri ekki tilhlýðilegt...
Ég fór og horfði á Who killed the electric car í HR á þriðjudaginn.
Fín mynd, og ólíkt því sem maður hefði búist við þá var það ekki þjónninn sem drap 'ann.
Nú er kvikmyndahátíðin hafin í Reykjavík. Mér var gefinn passi á ótakmarkað magn af myndum og ætla ég að nýta hann til hlýtar!
Stekkur hæð sína
Var að enda við að horfa á eldri útgáfuna af kvikmyndinni "A streetcar named desire". Fannst hún koma rosalega á óvart og þótti mér það athyglisvert hversu myndarlegur hann Marlon brando er. Ekki brást Vivien Leigh mér með ótrúlega ýktum karakter.
Henni tókst líka stundum að fara undir skinnið á mér.
Klórar sér í höfðinu
Það var kannski ekki bíómynd en ég var að horfa á Jeeves & Wooster. Óborganlegir þeir félagarnir!
Nú er ég að horfa á kvikmyndina MASH. Hún er skítsæmileg. Ég var búinn að gleyma því að Suicide Is Painless var skrifað sem þemalag myndarinnar. 14 ára sonur leikstjórans skrifaði texta lagsins, skemmtilegt nokk.
Nú var ég að horfa á atriðið úr Paris, Texas á Þútúbunni. Þeir sem hafa séð myndina vita væntanlega hvaða atriði ég á við.
Í gær, þegar ég hefði átt að vera að stjórna hagyrðingamóti (sem ég steingleymdi), horfði ég á kvikmynd sem heitir Southland Tales. Reyndar horfði ég ekki á hana alla, því þrátt fyrir góðan vilja entist mér ekki sjálfspíningarhvötin til þess. Þetta er nefnilega ein alversta kvikmyndarómynd sem ég hef nokkurn tímann séð. Ef ég ætti að lýsa henni með einni setningu, þá væri hún líklega þessi: Illkvittnislegur brandari á kostnað áhorfandans.
Mikið væri nú gaman að fá þessa tvo tíma (já, þetta ógeð er hundlangt í þokkabót) sem ég eyddi í þessa ömurlegu þvælu til baka.
Ég fór á nýjustu Bond myndina um helgina, ótrúlegt en satt þá varð ég fyrir vonbrigðum, kannski ég hafi verið búin að gera mér of miklar vonir fyrir hana en já, vonbrigði.
Í gær asnaðist ég til að horfa á Executive Decision með frúnni. Mér tóxt að finna tvo ljósa punkta við myndina; Steven Segal drepst snemma í myndinni og svo prýðir Halle Berry skjáinn um stund.
Ég var að skima aptur í gegnum Koyaanisqatsi. Mikið skelifng er það góð mynd.
Mmm - sammála síðasta ræðumanni.
Hún er máski betur viðeigandi nú en opt áður, væri ekki ráð að koma á fót undirskriftasöfnun, til að fá hana sýnda á Rúv?
Ég var að horfa á National Treasure: Book Of Secrets.
Roðnar
Hata svona tíserdæmi. Kannske gerum við aðra mynd, kannske verður þetta plottið...hvað stóð á blaðsíðu 47?
Blótar herfilega og rífur hár sitt