Þörf er mikil, þykir mér,
á því að fara að kjósa
forseta á Fróni hér,
(fer ei Hekla að gjósa?)
Gjósa hverir, bleikir blóð,
blekar Strokkur jörðu.
[Kjósa öfugt, lesa ljóð]
lýðir beita hörðu.
Hörður mikill hösler var,
hafði ást á konum,
(ferða- á ég fínan -bar),
flestra brást þó vonum.
Vonum bregst ei, birtir snilld,
bullið leynir á sér.
(Roð ei hefur reifisfylld.)
Rétt það má nú sjá hér.
Hörðu beita lýðir ljóð, lesa öfugt kjósa. Strokkur jörðu blekar blóð, bleikir hverir gjósa.
Hér ég gekk í hægðum mínum,
hinkraði við sérhvert stef.
(Í skógarrunni skeit hann, fínum.)
Skal nú taka næsta skref.
Skrefatalning talin var
telja orð í síma.
Núna er það hver er hvar
og hvort að orðin ríma.
Ríma þessi upphaf er
(ekki fara að trimma)
að ljóðabálki um Lúsífer,
lastasmiðinn grimma.
Grimmur apríl; góður mæ.
Góðviðri ég spái.
("Ég að öllum háska hlæ").
Hörkur engan þjái.
Þjáningum lýðsins brátt linnir
ef láglaunastefnan hér deyr
en þverhausinn sem þessu sinnir
segist ei geta gert meir
Meir ég varð, því milda vorið
mýkti stríða harða lund.
(Þurrka í ermar af mér horið).
Yndislega lifða ek stund.
Stundarkorn ég stóð hér kyr
og starði út í bláinn.
(Einu sinni át ég skyr.)
Nú er hér vísa um Þráinn.
Þráinn gamli þráir að
þjáningunum linni
(það er nú það er nú það er nú það)
í þjáðu hnéskelinni.
Hnéskelinni hef ég flett í heilu lagi
framanvert af fæti mínum.
(Fórstu eftir búðargínum?)
Gína yfir öllu hér
ódámar og þrjótaher
þeir mega fara og fokka sér
(flaska þessi er kvartlíter).
Kvartlíter af kúmenspíra kann að meta.
(Afsakið, nú er að freta).
Andinn lifnar, magnast geta.
Geta oftast gárungarnir gefið tóninn
sem á eftir arka flónin.
(Ertu búinn að lesa Sóninn?)
Són ég ávallt les sem lús
(Lúlli er snjall í hniti).
Sérhver maður fróðleiksfús
fagnar þessu riti.
Riti því sem reit ég snjall og reif svo sundur
lýst mér á að líma saman.
(Lestu aftur gagn og gaman.)