Rönguna menn reyn'að fela,
rotin er hún sumum hjá.
Enkum þeim sem af þér stela,
og á meðan við þig kjá.
Kjánaleg er karlsins iðja,
kann hann lítt til verkanna.
Upp í loft hann er að biðja,
en ætti að biðja klerkana.
Með klerkum okkar bænir biðjum.
Blessun guðs þá hljótum við.
Kristilega starfið styðjum.
Störfum presta veitum lið.
Liðið hljóp og lagði upp færi,
lítt þó tókst að nýta vel.
Þreytan mætti og þungt varð læri
það fór jafnt, sem gott ég tel.
Tel að bæta tekist hafi
takfæð þína Kötu Jak.
Sýndi það með sínu grafi
Sannleik þessum mót þú tak.
Takturinn er taumlaus núna,
trommurnar í fullum swing.
Svo ég tek í fangið frúna
og fer með hana stóran hring.