Að vera ég er varla gott
víst hef kvarnir lúnar.
Skrumfjarðar hef skítaglott
svo skín í tennur brúnar.
Alltaf bæði og einatt ég
eintóm baka vandræði.
Flýti mér svo farinn veg
og frekar undið band snæði.
Ekki veit ég upp á hár
út á hvað það gengur
best er vera bara smár
blíður góður drengur
Sagður er lappi furðu fýr
félagsskítur mesti.
Vesæl á sínu búi býr
bjargálna með hesti.
Þess ber að geta að þessar vísur munu birtast utan á næstu afurð Brugghús Skabba... tek við pöntunum hér
Að vera ég er flókið, fínt og flott á daginn.
Já, loðinn þykir lopakraginn.
Ég er afurð eigin vonar,
eitthvað sem að þokast nær.
Ég er einnig einhvers konar
útgáfa af mér í gær.
Þó mig prýði glottið gleitt
og glyrna stór á smetti.
Er ég svona yfirleitt,
upp í nös á ketti.
Hrökklast aftur á bak og hrasar viðxTStarir þegjandi út í loftiðLjómar upp˛o
Ég er ei til nokkurs nýt,
nenni varla að anda.
Uppi í rúmi hrúga hrýt,
hroðaleg að vanda.
Þurfi nú að vinna verk,
vanda til þess mikið.
Þá ég mæti stór og sterk,
strýk svo á mér...vöðvana.
Af fasi mínu öllu fegurð skín
og frægðarljóminn borist hefur víða.
Greindar- víðkunn -vísitala mín
veldur því að ég fæ oft að stjórna fjarstýringunni á sjónvarpinu.