Þig ég nefni Þránd í Götu. Þver gegn trú
og okkar prestum ert æ þú.
Þú skalt ekki þola vist í þrælakró,
upp skalt rísa úr öskustó.
Öskustónni úr hann reis og alla drap.
Þótti hafa skrýtið skap.
Skapferlið var skuggalegt og skaðað'ann,
að lokum hann í ræsið rann.
Rann ég nú á rassinn er ég reigði mig.
Montið reið víst mér á slig.
Sligast ég ef slump þú bætir slattann á,
þyngri byrðir ber'ey má.
Máttu fara í fjandans bústað fyrir mér
en eigi þess ég óska þér.
Þér ég kenni þríliður og þráttahátt,
þú hefur það í háttum brátt.
Brátt í hátt þú búa átt þig barnið gott.
Sækir að mér drungi og dott.
Dotta ég við Derrick sem að datt á skjá.
Harry Klein ég heimta að sjá.
Sjáðu hvernig sólin skín. Er sumar enn?
Svona spyrja spakir menn.
Menn til vinnu mættu kannski mæta fyrr
svo um þá minna standi styr.
Styrinn ætíð stóð um ötult starfið þitt
vegna djarft þú drakkst oft spritt.
Spritti vil ég spreyja þegar spólar dekk.
Fyrst á vél ég víst þó slekk.
Slekk ég ljósið legg mig nú og lofa guð.
Dapurt er mitt daglegt puð.
Puðandi yfir púðrinu ég Palla fann
og sígarettu reykti hann.
Hann var oft með heimsku þvaður, heldur klént.
Hagfræði var mannsins mennt.
Menntasnobb er mikilvægt og margreynt sýsl,
þó upp það veki andans písl.