Tómar buddur, týndir aurar, tapað fé.
Það er hvorki spaug né spé.
(s)fjórliður (s)fjórliður þríliður
fjórliður (s+s)þríliður?
Spéð og lauguð, sundurtauguð. Alla skil
Pakka í töskur, útlands til.
Til er ég í tuskið litla tíkin mín
Ánægjan í augum skín
Mín fyrsta tilraun með þennan hátt, er karlhóran að stuðla rétt eða eru tiltölulega lauslegar reglur þar að lútandi?
Hugfreður er á réttu róli, en þvímiður á hórkarlinn töluvert í land . . .
Spéfuglarnir spreða okkar sparifé,
bara einsog ekkert sé.
Skín nú sólin skært á allar skuldirnar.
Nú er af, sem áður var.
Varla get ég kvartað, kveinað, kútur minn.
Meðan rennur mjöðurinn.
Mjöður kætir mikið bætir magann vætir
Raka drauma rætir
Lítur áhyggjufullur í kringum sig til að gá hvort hafi farið sér að voða
Mér sýnist Huffi á röngu róli
Mjöð skal brugga úr malt'og humlum mæta vel.
Dágóðan þann drykk ég tel.
Telja kann ég trítla um fjallið tíu ær.
Sumar hafa hundrað tær.
Tær er lind, en lækurinn sem leikur sér
skolpi dreifir skarpt hjá mér.
Þó sért feitur, þrekið skaltu þjálfa nú.
Líkist annars ljótri kú.
Kúl það er að yrkja hérna , oftast nær,
því maður verður fjarska fær.
Fær er Mummi, fyndinn Tryggvi, fróður Steinn.
Bárður ekki betr'en neinn.
Færðu mér nú föggur þínar, fagra snót.
Allsber telstu ekki ljót.
Neinei, aldrei aftur skal ég yrkja ljóð
Þó þau séu soldið góð.
Ljót er Furða fráleitt, hún er fögur ,rjóð
í kinnum, fyndin ,kát og góð.
Góður maður, geldir hunda, gelta þeir.
Þangað til hann drottni deyr.
Enn er kveðið afar vel það eg fæ séð.
Þessu hiklaust mæli með.