Ţetta verđur eflaust fín árshátíđ. Ţađ hefur alltaf vantađ ađal manninn á árshátíđirnar hingađ til og fólk virđist hafa skemmt sér vel ţrátt fyrir ţađ. Svo ég segi bara, skemmtiđ ykkur konunglega, ţrátt fyrir ađ kónginn vanti.
Fjallakónginn ţá?
Ég hef veriđ kallađur verri nöfnum.
Ef ţér lćsuđ betur vćri ţér ljóst hvađ vér eigum viđ
Nei. En ef ţér skrifuđuđ betur vćri mér vafalítiđ ljóst hvađ yđur reynist svo erfitt ađ miđla til mín.
Ţađ er ferlegt ţegar örfhentir byrja ađ skrifa međ hćgri hendinni... FEMINISTI, HALTU ÁFRAM AĐ SKRIFA MEĐ VINSTRI!
Ţađ verđur nóg af öđru frábćru fólki.
Efast um ţađ.
Ég legg ekki í ađ mćta vegna almennra fordóma hér gegn öldruđum. ‹Strunsar út af sviđinu og skellir á eftir sér›
Hvar eru ţessir fordómar gegn öldruđum?
Ég kokkađi ţá upp í sjúkum huga mínum.
Annars kenni ég líka um ţeirri fáránlegu hugmynd ađ halda árshátíđina einu sinni enn á suđvesturhorninu.‹Strunsar út af sviđinu og skellir á eftir sér - tvisvar›
Ţađ var nú uppi hugmynd um ađ halda sumarárshátíđ á Norđ-austurlandi síđasta sumar en ţađ voru mjög drćmar ef nokkrar undirtektir!
Sú umrćđa hefur fariđ framhjá oss eđa vjer erum búnir ađ gleyma henni en ţetta er óvitlaus hugmynd. Líklega er ţó mjög erfitt ađ finna tíma sem (nógu?) margir kćmust á.
Ţađ er ferlegt ţegar örfhentir byrja ađ skrifa međ hćgri hendinni... FEMINISTI, HALTU ÁFRAM AĐ SKRIFA MEĐ VINSTRI!
Öruggast er ađ skrifa međ báđum höndum í einu. Ţađ minnkar hćttu á ljelegri skrift ţví ţá er alltaf skrifađ međ ţeirri hönd sem skilar betri skrift, alveg sama hvor höndin ţađ er. Svo ţarf ţá ekki ađ eyđa dýrmćtum tíma í dýrar og tímafrekar rannsóknir á hvor höndin skilar lćsilegri og betri skrift.
Ţetta verđur eflaust fín árshátíđ. Ţađ hefur alltaf vantađ ađal manninn á árshátíđirnar hingađ til og fólk virđist hafa skemmt sér vel ţrátt fyrir ţađ. Svo ég segi bara, skemmtiđ ykkur konunglega, ţrátt fyrir ađ kónginn vanti.
Fjallakónginn ţá?
Ég hef veriđ kallađur verri nöfnum.
Ef ţér lćsuđ betur vćri ţér ljóst hvađ vér eigum viđ
Nei. En ef ţér skrifuđuđ betur vćri mér vafalítiđ ljóst hvađ yđur reynist svo erfitt ađ miđla til mín.
Ţađ er ferlegt ţegar örfhentir byrja ađ skrifa međ hćgri hendinni... FEMINISTI, HALTU ÁFRAM AĐ SKRIFA MEĐ VINSTRI!
‹skrifar međ vinstri hendi›Í undirskrift minn kemur fram ađ ég er Feministi og fjallakóngur Baggalútíu ‹jarmar á jarma›
Ţađ verđur nóg af öđru frábćru fólki.
Efast um ţađ.
Ég legg ekki í ađ mćta vegna almennra fordóma hér gegn öldruđum. ‹Strunsar út af sviđinu og skellir á eftir sér›
Hvar eru ţessir fordómar gegn öldruđum?
Ég kokkađi ţá upp í sjúkum huga mínum.
Annars kenni ég líka um ţeirri fáránlegu hugmynd ađ halda árshátíđina einu sinni enn á suđvesturhorninu.‹Strunsar út af sviđinu og skellir á eftir sér - tvisvar›
Er ekki kominn tími til ađ bjóđa frúnni til höfuđborgarinnar? Og á árshátíđ í leiđinni?
Nákvćmlega! Regína veit sko hvađ hún syngur.
‹kűkar á gólfiđ›
árshátěđ schmárshátíđ! Ég held bara Smábaggagleđi!
Verđur ţetta ekki fyrir hádegi?
‹kűkar á gólfiđ›
árshátěđ schmárshátíđ! Ég held bara Smábaggagleđi!
‹Ljómar upp›
Smábagga til heiđurs mćtum vjer ađ sjálfsögđu á slíka Smábaggagleđi ţví VJER ERUM EIGI KRÚTT !
‹Ljómar aftur upp›
‹kemur af fjöllum› Hvađ segiđi; verđur árshátíđ?
Ađ vandlega athuguđu máli ţá eruđ ţér, Vladimir, svo sannarlega krútt.
Ţađ verđur nóg af öđru frábćru fólki.
Efast um ţađ.
Ég legg ekki í ađ mćta vegna almennra fordóma hér gegn öldruđum. ‹Strunsar út af sviđinu og skellir á eftir sér›
Hvar eru ţessir fordómar gegn öldruđum?
Ég kokkađi ţá upp í sjúkum huga mínum.
Annars kenni ég líka um ţeirri fáránlegu hugmynd ađ halda árshátíđina einu sinni enn á suđvesturhorninu.‹Strunsar út af sviđinu og skellir á eftir sér - tvisvar›
Er ekki kominn tími til ađ bjóđa frúnni til höfuđborgarinnar? Og á árshátíđ í leiđinni?
Ef Golli kemur sér hingađ ţá getur hann fengiđ far í bćinn.
‹kemur af fjöllum› Hvađ segiđi; verđur árshátíđ?
Ađ vandlega athuguđu máli ţá eruđ ţér, Vladimir, svo sannarlega krútt.
‹flissar›
Já, Úbbi lofađi ađ slúđra ţví til ţín.
Kemuru ekki á árshátíđ Kargur ?
Vei. ‹Ljómar upp›
Ég kokkađi ţá upp í sjúkum huga mínum.
Annars kenni ég líka um ţeirri fáránlegu hugmynd ađ halda árshátíđina einu sinni enn á suđvesturhorninu.‹Strunsar út af sviđinu og skellir á eftir sér - tvisvar›
Sjálfur er ég alveg brjálađur ađ árshátíđin skuli ekki helst vera haldin í nćstu götu viđ mig.
Ég kokkađi ţá upp í sjúkum huga mínum.
Annars kenni ég líka um ţeirri fáránlegu hugmynd ađ halda árshátíđina einu sinni enn á suđvesturhorninu.‹Strunsar út af sviđinu og skellir á eftir sér - tvisvar›
Sjálfur er ég alveg brjálađur ađ árshátíđin skuli ekki helst vera haldin í nćstu götu viđ mig.
Og ţiđ vitiđ hvađ mér finnst um ađ hún sé ekki haldin í Kaupen! Mun meira stuđ hér í menningunni en í lúsétna höfuđborgarsvćđinu á Skerinu.
‹kemur af fjöllum› Hvađ segiđi; verđur árshátíđ?
Ađ vandlega athuguđu máli ţá eruđ ţér, Vladimir, svo sannarlega krútt.
‹flissar›
Já, Úbbi lofađi ađ slúđra ţví til ţín.
Kemuru ekki á árshátíđ Kargur ?
‹stendur viđ loforđiđ›
Kargur, ţađ verđur víst árshátíđ á nćstunni.
Duglegur strákur.
‹Gefur Úbba blöđru›