Lausum slepti karlinn kálfi
kúnni blöskrar þessi gjörð.
Þú er karlinn bara bjálvi
brókar lalli hér á jörð.
Jarðarböðull bóndi var
búsmala og hrekkti
Glöð þá kýrin klára bar.
kúkalabba drekti.
Drekkti í pitti pjakkurinn
pínulitlum ketti.
Ötull hala hjakkurinn
heim upp pilsum fletti.
Flett er nú af fláverkum
finnst þar kerfi rotið.
Þó er helst í hjáverkum
hinu undan skotið.
Skotið geymir skúm og ló
skuggar sig þar fela:
Ári minn Kári og Korríró;
þið kannist við þá dela.
Delarnir í Danmörku
dópið börnum selja.
Hér í frónsins fannhörku
frostið börnin kvelja
Kvöl er upp að setja svið,
sem að hýsa' á músíkfrík.
Lítið á, nú lifnar við
lágmenning í Reykjavík.
Reykjavíkurborgarbarn
bara getur kvartað.
Eintómt hungurs gaulagarn
gleður ekki hjartað.
Hjartað gaf til framfara
fórnaði sálu sinni
Flúoreitrun Offara
álvers beri mynni.
Munar eru gangnagat
gegnum liggur vegur.
Brunar inn þar ferlegt frat
ford með brotnar legur.
Legur brotnar öxli eyða
Offari má gjæta sín
Fyrir ofan fjörðinn-reyða
felgulausum dauðinn skýn.
Skín hér sól á Sómastað
sunnan átt og hiti.
Sest ég nú í sólarbað
sólin gefur liti.
Lita hér og lita þar
litum sletti allstaðar.
Um miðja nótt á fætur fer
og fegra þjófsins Landrover.
Landrover er Breskur bíll
búinn til úr áli.
Veit ég þó að Franskur fíll
fæst ekki hjá Njáli.
Njáli seldi Franskan fíl
fyrir eina mjónu.
og kostulegan barna bíl
bara á eina krónu.
krónubrjefinn kuldaleg
koma okkur niður
ég skýlu yfir andlit dreg
og ég lendi í massafýlu
Massi fýlu magur er
margann þó hann amar
berjakúkur býður mér
bölvandi á kamar
Kamar er mesta þarfaþyng
það mun enginn sýta,
en gagtu vinur heian hring
heldur betur þarft að skíta.