Ég er mikil menntamaður,
mestur allra manna.
Gauka ég þó að þér glaður,
gulli minna tanna.

_____________________________________________________________________________________

* [ ATH ! ]

Góðan daginn & velkominn á svæðið – hér leyfi ég mér að gera smávegis athugasemdir við vísuna héraðofan.

Í fyrsta lagi er ansi hressilega ofstuðlað í fyrriparti, þarsem a.m.k. tveimur m-ljóðstöfum er ofaukið miðað við ríkjandi bragfræði-iðkun. Í öðru lagi er stuðlasetning seinnipartsins óviðundandi, þarsem of langt er á milli g-stuðlanna.

Helsta almenna reglan ætti að vera sú að hafa tvo stuðla í frumlínum (1. & 3.), en á milli þeirra má ekki vera meira en ein s.k. kveða (einnig nefnt bragliður). Ennfremur þarf að passa að stuðlarnir séu ekki báðir í lágkveðum, einsog það er kallað. Síðlínurnar (2. & 4.) hefjast þá á samsvarandi höfuðstaf, & ættu helst ekki að innihalda fleiri áhersluþung atkvæði með þeim ljóðstaf.

Annars bendir allt til þess að þú sért með grundvallaratriðin n.v. á hreinu, svo það ætti að vera einfalt mál að pússa þetta aðeins til.

- m/vinsemd - z n ó j -

_____________________________________________________________________________________

Ég rölti latur Laugarveginn
læddist ekki Offi þar.
Kotaroskinn þurr og þveginn
en þreitulegur karlinn var.

Var hér áður álæði
arðránið þá mikið.
Nú fær karlinn kálfæði
kreppan étur spikið.

Spikið kemur hvölum vel
er kaldan sjó þeir vaða,
og akfeitan þar elta sel
sem utaná sig hlaða.

Hlöðu uppí sveit ég sá
sú var ekki fögur
beljan inni á básnum lá
býsna var hún mögur.

Mögur stúlka er Stína síst,
stór á alla kanta.
Hennar fremsta fag er víst
flatbökur að panta.

Panta verð ég viftureim
vantar hana núna.
Reyndar leit að reimum þeim
er reynast vel þeim brúna.

Brúnn er ljótur litur mjög
og liggur jafnvel við
að hann brjóti litalög,
svo ljótt er ástandið.

Ástandið er ægilegt
enda nú í rannsókn.
Þá fyrst verður þægilegt
þegar hefst hér framsókn.

Framsókn manna frábær er
fram á veg skal halda
en kjósa Framsókn forðast ber
og fá á ný til valda.

------------------------------------- Of seinn


Valda engu þessuir þursar
þeirra brátt er liðið stríð.
Enda miklir skammar skussar
skömmin hirði alla tíð

Valdi konu valdi sér,
valdamikla.
Kjarnafrú sú kona er,
og kann að sprikla.

Valdabrölt með auðnum er
okkar þjóð til skammar.
Halda margir þá með þér
þegar hér þú djammar.

Örlítið of seinn.‹Roðnar óstjórnlega og borar annarri stórutánni ofan í gólfið›

,
Enn of seinn.

Spriklar ennþá lappi á lútnum
löngum hefur verið þrár.
Gaman er á kvæða kútnum
körlum meður engin sár.

Tíðarfarið fer að lagast
framsókn tekur völd á ný.
Hætta vinstri völd að jagast
vorið kemur með sín ský.

Sprikla fiskar lífið lifnar
lækjarsprænur renna í
Vötnin fögru vakir rifna
vorið kemur með sín ský.

Og aftur of seinn,‹Strunsar út af sviðinu og skellir á eftir sér›

Sárt að vera seinn
sjáfsagt þar ei einn.
Enn með vorsins von
vænti ég að Spron
Muni Margeir hjá
mikið græða á.

_____________________________________________________________________________________

* [ ATH ! ]

Ágætlega kveðið, en þetta ´emm-pé´ stuðlar í rauninni ekki í heyrandahljóði. Þaraðauki er keðjan komin í rugl.
- m/vinsemd - z n ó j -

_____________________________________________________________________________________ Þetta hefur verið lagað.

Á mína göngu lífsins lít
í ljóss og myrkurs skugga.
Þar til stóra happið hlit,
hamyngjan mun rugga.

_____________________________________________________________________________________

* [ ATH ! ]

Stuðlar í lágkveðum. Aukþess fylgir vísan ekki þræði . . .
- m/vinsemd - z n ó j -

_____________________________________________________________________________________

Tíðarandinn er mér kær,
einsog Danny Zuko.
Flest, sem þótti flott í gær,
finnst mér núna púkó.