Í mínu tilviki er besta að byrja á lágstaf en enda á hástaf. Þannig skrifaði hann þetta sjálfur á hornin fyrir 1900 árum eða svo. Fallbeygingarnar eru þó erfiðari eigi að halda í frumnorræna málfræði.
Reydnar er þetta 'R' í endann ekki stórt 'r' heldur rittákn sem jafngildir 'z' - þ.e. rödduðu 's'.
Með kveðju, hlewagastiz
Þar með upplýsist, hversu vér erum vitgrannir á því sviði. Vér töldum æ, að R stæði fyrir hljóð, svipað því, er það, er skrollmæltir bera fram, er þeir reyna að bera fram r.
Ég segi það sama og krossgata, ég álpaðist bara óvart til að hafa nafnið mitt með litlum staf. Myndi þó gjarnan breyta því í dag ef ég gæti.
Ég skrifaði nafnið mitt óvart með litlum þegar ég skráði mig inn, en Enter sjálfur bauðst til að breyta því - það væri fallegra.
Hann spurði mig reyndar líka hvort ég vildi skrifa Tigra með í (Tígra) en ég kaus að hafa það með i.
Vjer erum sammála upphafsinnleggi þráðarins og höfum vanalega stóran staf í nöfnum gesta hjer sjeu þau fyrsta orð málsgreinar, jafnvel þó viðkomandi gestur heiti nafni er byrjar á litlum staf. Þó munum vjer eigi nota þann rithátt á nöfn þeirra gesta er mótmæla kunna slíkum rithætti heldur nota þá lítinn staf þó í upphafi málsgreinar væri.