Hvergi var svo fjölmennt fyrr; fullt var húsið út í dyr;
vinir allt sem óvinir allir glöddust saman.
Herleg brúðkaupsveislan var,
Villa kokks og Dómhildar,
og af söng við urðum þar,
eldrauð öll í framan...
Aber natürlich mein herr!
Veröldin er full
Af fólki í leit að hamingjunni
Sem glóir eins og gull
Í glætunni, ó tungl, frá þér.
Það sem enginn sér eftir Valgeir Guðjónsson, flytjandi var Daníel Ágúst Haraldsson, flutt í Eurovision.
Ræt-hó.
Vissu þeir að varla skyldi harma,
vöntun kjarks og skorts’á sannleiksfési,
„Fyllibyttu fárveikaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.......
flösku drekkum - Skál af stút!“
En ekki hvað... þú átt leik!
En loks það henti
i einni lenti
sem allt of kröftug var.
Og allt sem áður hafði prufað
var alveg gagnslaust þar.
Dæsir mæðulega og lítur út um gluggann
Vísbendingu?
Jónas Friðrik.
Þetta hljómar svo kunnulega og ég veit að ég á að vita þetta.
Fer að leggja sig og vonast til að dreyma svarið
En loks það henti
i einni lenti
sem allt of kröftug var.
Og allt sem áður hafði prufað
var alveg gagnslaust þar.
Hann komst yfir .............. úr ......grautar..... upp í sveit.
Og komst að, að .............. um ......listir alla hluti veit.
Það líður víst langt á milli fría, og löng og stundum erfið verður bið.
Hann komst að að .............. er kannski meira en sumir ráða við.
Það leikur nú svosem enginn vafi á því lengur að lagið er Kvennaskóla-pía með Ríó-Tríó...
Ég var farinn að halda að það væri bara ég sem hefði gaman af Jónasi Friðrik, og Ríó Tríó.
Þú átt réttinn (ef einhver vill leika).