Ég er að hlusta á fimmta og síðasta diskinn í jólalagasettinu frá Sufjan Stevens, en það ber hið einfalda heiti Songs for Christmas. Yfir tveir tímar af eðal tónlist. Ótrúlega svekkjandi að hafa misst af honum þegar hann var staddur hérna á klakanum fyrir örskotstundu. En svona er þetta, þessi listamaður er þó með algera tónlistarræpu og hann er að fara að leggjast í það mikla verk að semja einn disk fyrir hvert ríki Bandaríkjanna, hann er nú þegar kominn með Illinoise og Michigan. Ef honum tekst ætlunarverkið sitt þá tel ég hann nokkuð góðan því ég get sko sagt ykkur það að hann er ekkert að spara lögin sem hann setur á diskana sína. Snillingur. Hann hefur verið nefndur hinn nýji Bob Dylan, ég skal svo sem ekki dæma um það en hann er allavega andskoti góður.

Ópus 6 afar smekkleg tónsmíð þar á ferð.

Theatre of Salvation með Edguy, þýskt sítt að aftan rokk.

Seremonia - Apparat Organ Quartet

Auf Asche - Franz Ferdinand

Líst vel á þig kappi. Paranoid Android - Radiohead.

Sömuleiðis.

Riding On The Wind - Judas Priest

Phenomena - Yeah Yeah Yeahs

Led Zeppelin - when the levee breaks

Eitt þeirra fáu laga er vér höfum heyrt af frá sveitinni Yeah Yeah Yeahs er No No No. Skemmtileg allt að því þversögn þar á ferð.

Hard road með deep purple

Já, gaman að því!

Nú er ég hns vegar að hlusta á New Born með Muse, ég get bara ekki komist yfir það hvað ég er stoltur af því að kunna þetta lag á píanó.

Ég er að hlusta á ljóðin hans Davíðs.
‹Ljómar upp›

Vein of stars með Flaming Lips af diskinum At war with the mystics. Mig vantar alveg Yoshimi battles the pink robots - diskinn þeirra.

Full Moon - Sonata Arctica

Fáránlega gott lag sem erfitt er að fá leið á.

Nú brennur tú í mær með Eivöru Pálsdóttur, dásamlegt lag sem er ekki hægt að fá nóg af.

Los Angeles kona - Dyrnar.

Sha-la-la (Make Me) - Al Green.

Svo indæl, glaðvær og ljúf sál.

Ég er að spila slatta af Al Green núna. Hann var stórkostlegur á áttunda áratugnum.