‹Kemur inn, kveikir ljósin og opnar gluggana›
Dúddi DeVito, hvar ertu ?
Hunskastu í vinnuna ódámurinn þinn !
Krossgata, stattu hér í röð og bíddu eftir DonDeVito !
Æ, ég er nú reyndar hálfveikur en ókei. Hvar er nýliðinn?! ‹Skimar í kringum sig og hnerrar›
‹Roðnar óstjórnlega og borar annarri stórutánni ofan í gólfið›Lendi...... vonandi skipulega og í röð
Telst ég enn nýliði, ég hef aldrei séð þetta hlið.‹Hrökklast aftur á bak og hrasar við›
Æji, þú sleppur. En þú þarna, litla krossgatan þín eða hvað þú nú ert. ‹Hnerrar framan í hann/hana/það› Náðu í fyrir mig klósett, ég þarf að æla!
Telst ég enn nýliði, ég hef aldrei séð þetta hlið.‹Hrökklast aftur á bak og hrasar við›
Ja, þú smyglaðir þér eiginlega inn bakdyramegin með því að byrja á því að mæta á hitting og fara svo að stunda Gestapó. Hins vegar ætla ég ekki að segja neitt við því þar sem ég gerði það sama fyrir rúmu ári síðan... ‹Starir steinþegjandi út um gluggann›
‹Starir þegjandi út í loftið, teygir sig eftir næturgagninu›Gjörðu svo vel, hér afbragðs næturgagn, hentugt til uppsala
ÉG VIL KLÓSETT!!! ‹Ælir á krossgötu›
‹Klórar sér í höfðinu›‹Hrökklast aftur á bak og hrasar við›‹Glottir eins og fífl. Rífur, í hendingskasti, veggtengt postulíns-KLÓSETTIÐ frá vegnum og afhendir með viðhöfn›Biðst velvirðingar, en hélt þetta antík næturgagn væri viðeigandi.
Ég þarf ekki að æla lengur. Gefðu mér bara eitthvað bragðbætandi og farða síðan í gegnum svipugöngin, þá máttu fara. ‹Geispar ógurlega og starir þegjandi út í loftið jafnvel fölleitari en vanalega›
‹Ljómar upp›‹Hellir ögn af LÚTsterku kaffi í stóran bolla og vænni flösku af Dom útí›Algerlega ómissandi þegar lasleiki er annars vegar.
‹Réttir Doninum›
‹Klárar úr bollanum› Takk fyrir, togaðu nú í puttann á hvæsa og þá máttu fara.
Ég er hvorteðer ónæmur fyrir lykt...
‹Starir (ekki) þegjandi út í loftið›Hvar eru annars þessi svipugöng?
Niður holræsið og til hægri.
‹Stekkur hæð sína, dugar ekkert minna til að ná uppí fingur á svona stórmennum, togar í puttana á Hvæsa›Halló
Þetta hefðiru ekki átt að gera !
‹Styður báðum höndum á mjaðmir, hallar sér aftur og hlær eins djúpum hlátri og unnt er›
ALLIR ÚT !
Nema krossgátan.
‹Snarhættir því sem hún var að gera og bakkar út›
‹Hrökklast aftur á bak og hrasar við›Mér var sko sagt þetta