Ég man eftir formaica
Ég man eftir Richard Clayderman plötunum hennar ömmu.
Þvílíkt hár sem maðurinn var með. Hann var eins og gangandi auglýsing fyrir hárnæringu.
Ég er reyna gleyma Richard Clayderman. En man samt eftir honum.
Ég man hinar merku bókmenntir um Ísfólkið.
Ég man eftir Jóhannesi úr Kötlum.
Og ekki má gleyma remúlaðibornum karlmannslíkömum.
ég man eftir sumar og sól (einn af norðan)
Ég man eftir Skarphéðni Njálssyni. Fínn náungi.
Ég man eftir Páli Vilhjálmssyni í Stundinni okkar.
Ég man eftir Birtu og Bjána í Stundinni Okkar
Ég man eftir símanum sem sjónvarpsfréttamenn höfðu í upptökuverinu, ef það þurfti að hringja í þá í beinni.
... og hann urraði eins og dyrasími
Ég man þá tíð.
Ég man eftir 14:2 fótboltaleiknum gegn Dönum. (Fyrirgefið mér að ég skyldi rifja þetta upp)
Ég man eftir Formósu.
Ég man eftir Húmanistaflokknum.
Ég man eftir flokki mannsins og þeir höfðu listabókstafinn M og því stóð á öllum auglýsingum frá þeim X-M.... Exem!